Wetsvoorstel: verplicht ouderschapsplan bij scheiding
Volksvertegenwoordiger Sonja Becq heeft een amendement (persbericht Sonja Becq 15/06/17) klaar om een eerder ingediend wetsvoorstel aan te passen. Hiermee wil zij ouders die scheiden verplichten om een ouderschapsplan op te stellen. Zij vindt dat men in scheidingsprocedures vaak te weinig nadenkt over de concrete gevolgen en regelingen voor de kinderen.
Ouderschapsplan
Ouders die in België uit elkaar gaan maken afspraken over het ouderlijk gezag, het verblijf van de kinderen en de verdeling van de kosten. Die regelingen worden in een ouderschapsovereenkomst gegoten, die wettelijk verplicht is. Onderzoekers van de Universiteit Antwerpen pleitten er al eerder voor om die ouderschapsovereenkomst ruimer te maken en ook aandacht te besteden aan afspraken over zorg- en opvoedingstaken en over uitwisseling van informatie. Het zou dan gaan om een wettelijk verplicht ‘ouderschapsplan’, zoals dit vandaag al in Nederland en in meerdere Scandinavische landen bestaat.
Betrokkenheid verhogen
Uit onderzoek blijkt dat een kwart van de ouders na een scheiding niet meer met elkaar spreekt over de kinderen en nog eens een kwart doet het minder dan één keer per maand. Zo een ouderschapsplan kan dus een goed instrument zijn om de betrokkenheid tussen ouders en kinderen te verhogen. In mijn bemiddelingspraktijk begeleid ik ouders niet alleen in het opstellen van een ouderschapsovereenkomst, maar ook in het maken van een ouderschapsplan op maat van hun kinderen.
Het is de bedoeling dat ouders met elkaar praten en overleggen hoe zij de zorg en opvoeding van hun kinderen zien. Dat kan gaan over louter praktische afspraken zoals wie de kinderen naar de sportclub rijdt of om meer fundamentele opvoedingsvragen zoals hoe omgaan met zakgeld.
Men kan kinderen ook meer betrekken bij beslissingen die hen aangaan. Dit geldt zeker voor opgroeiende kinderen. Zo zouden kinderen kunnen praten over hun ervaringen met de verblijfsregeling en eventuele aanpassingen daarvan in functie van hun hobby’s of activiteiten. In mijn praktijk beklemtoon ik het belang van een dynamisch plan, een ‘meegroeiplan’ (lees ook: Ouderschaps plan wijzigen, kan dat?) waarbij het ouderschapsplan ‘meegroeit’ of verandert naargelang de leeftijd, de wensen en behoeften van de kinderen.
[tweet_box design=”box_12_at” pic_url=”https://miesmagazine.com/wp-content/uploads/Samenbemiddelen-2.jpg” author=”Alexander”]Door een ouderschapsplan op te stellen kunnen scheidende ouders een aantal mogelijke conflicten vermijden omdat ze vooraf duidelijke afspraken op papier zetten.[/tweet_box]
Conflicten verminderen
Door een ouderschapsplan op te stellen kunnen scheidende ouders een aantal mogelijke conflicten vermijden omdat ze vooraf duidelijke afspraken op papier zetten. Zo een ouderschapsplan is in België tot nu toe juridisch niet afdwingbaar, het is (slechts) een moreel engagement dat ouders aangaan in het belang van hun kinderen. Daar wil kamerlid Becq nu verandering in brengen.
Ze stelt immers vast dat ouders vandaag zeer snel kunnen scheiden, maar dat de kinderen daar vaak de dupe van worden omdat er van bij het begin niet (voldoende) wordt nagedacht over de concrete belangen van het kind. Dit leidt dan opnieuw tot dispuut en conflicten, die dan weer uitmonden in lange procedures en extra kosten.
Scheidingsbemiddelaar
Becq realiseert zich dat het opstellen van een ouderschapsplan niet altijd evident is, zeker bij vechtscheidingen kan dit erg moeizaam verlopen. Zij zweert daarom bij bemiddeling. ‘Bemiddeling is hier het codewoord’, aldus Becq. Naast het informeren en bemiddelen bij de opstelling van een ouderschapsovereenkomst kan de scheidingsbemiddelaar (als professional) ook een grote hulp betekenen bij het onderhandelen van een ouderschapsplan. De bemiddelaar helpt om de gekwetste gevoelens opzij te schuiven en het belang van het kind voorop te stellen.
Pijnpunt
Het verplichte ouderschapsplan heeft heel wat voordelen. Het kan zeker leiden tot een mentaliteitswijziging door ouders te stimuleren om na te denken over de concrete gevolgen voor de kinderen. Ouders zorgen er zo voor dat de band van het kind met beide ouders goed blijft en dat het kind op een rustige manier kan opgroeien. Bovendien is het eenvoudiger, sneller en goedkoper om zelf tot een compromis te komen zonder tussenkomst van de rechtbank. Dat is positief, maar een pijnpunt blijft: de wetgever kan ouders wel verplichten om een ouderschapsplan op te stellen maar wat als ze het niet naleven?
Auteur Alexander van der Heijden
8 augustus 2017 @ 09:52
Helaas kan een ouderschapsplan ook weer een bron van conflicten zijn. Durven erkennen dat het voor sommige ouderparen beter is om zo weinig mogelijk contact te hebben is ook een optie. Wettelijke verplichting geeft die ruimte niet meer.
De ideale wereld bestaat niet. Ook scheidingen zijn niet maakbaar. Bij scheiding denken veel ouders dat de zorg dan 50/50 hoort te zijn. Dat is echter maar voor een selecte groep werkbaar. In plaats van een verplicht ouderschapsplan zou ik eerder een verplichte begeleiding willen zien. Het geeft een psychosociaal werker de kans om langere tijd na de scheiding te begeleiden bij de samenwerking en de opvoeding vanuit 2 huizen. Dus de ouders en de kinderen begeleiden. Indien ouders niet meewerken dan kunnen daar gevolgen aangekoppeld worden.
Noem het een proefperiode waarin ouders laten zien dat ze willen en kunnen werken aan een gezamenlijk ouderschap zonder de kinderen te belasten.
Een voorwaardelijke echtscheiding.
8 augustus 2017 @ 22:20
Hoop dat er dan belang bij is voor de kinderen zoals het hoort. Hier woord er al ruim 4 jaar door ex partner gewoon gedaan wat hij wilt ondanks het ouderschapsplan. Co ouderschap, week hier week daar is nog nooit wat van terecht gekomen en alle vakantie’s zijn de kids bij mij ipv dat het verdeeld is… kan nog een hele lijst maken waar ex zich niet aan houd maar dit zijn de grootste…