Opeens bevind ik mij in een Duivelsdriehoek.
Geheel onverwacht bereikt mij via een gemeenschappelijke vriend het bericht dat mijn Lief is overleden. Dit kan niet waar zijn! Hoe kan dit nu? Ik sprak hem gisteren nog en nu is hij dood. Zo maar uit het leven weggegleden…Ik ben in shock en doe alles om aan informatie over zijn overlijden te komen. Het verdriet overspoelt mij en ik deel het gevoel van verlies via Facebook:
Liefhebben en loslaten
Nooit meer appjes die beginnen met: “hallootjes” of “hoi”
Nooit meer verwachte of onverwachte telefoontjes
Nooit meer samen in de auto van hier naar ergens
Nooit meer samen lunchen
Nooit meer samen zoenen
Nooit meer samen…Liefhebben is ook loslaten
Dit definitieve loslaten is echter veel te vroegNooit meer samen maar voor altijd in mijn hart
❤
De week na het overlijden van mijn Lief doe ik alle moeite om aan informatie te komen over de omstandigheden van zijn overlijden, of ik nog afscheid van hem mag nemen, of ik zijn begrafenis kan bijwonen. Helaas krijg ik wel de omstandigheden van zijn overlijden te horen maar voor mijn grootste wens, nog even 5 minuten bij mijn Lief te mogen zijn en afscheid van hem nemen, is geen ruimte. Waarom niet? Omdat mijn Lief aan het scheiden was en al gescheiden van zijn vrouw woonde en het heel leuk en fijn had met mij, maar zijn vrouw nog steeds zijn vrouw is en dus met hun kinderen bepaalt wat er met het lichaam van mijn Lief gaat gebeuren. Er wordt door hen besloten tot een begrafenis in besloten kring.
Ik creëer mijn eigen afscheid van mijn Lief. Op de plaats waar hij het liefste was en waar wij het samen ook fijn en leuk hebben gehad. Ik sta daar samen met mijn dochter en mijn immense verdriet. Het raakt me diep om hier op deze manier te zijn. Haast niet te verdragen. Wat doet dit pijn!
Ik sta alleen in mijn verdriet. Mijn liefde voor mijn Lief was intens. Ik heb met hart en ziel van hem gehouden. Hij heeft 33 jaar lang op diverse manieren mijn leven beïnvloed. Vanaf het moment dat er bij hem sprake was van een scheiding was voor ons (eindelijk) de weg open. Er was voor mij sprake van een diepe verbinding met mijn Lief. Ik heb van alle momenten samen intens genoten. Ik besef dat ik deze man de rest van mijn leven ontzettend zal gaan missen…
Wanneer ik een rode roos op zijn graf leg, blijkt deze enkele dagen later verdwenen.
Mijn “misdaad” is dat ik gehouden heb van iemand die nog niet officieel gescheiden was. Dat is een klassieke Duivelsdriehoek die helaas vaker voorkomt dan we ons bewust zijn en met voor mij dramatische gevolgen!
Ik zoek naar de kracht om het verdriet een plaats te geven en verder te gaan met mijn leven.
Liefde overwint alles en het leven bestaat uit liefhebben en loslaten!
