Gedicht gemaakt door Kindbehartiger Marieke Lips samen met een jongere die zij begeleidt.
Het is echt waar,
mijn ouders zijn sinds kort uit elkaar.
Eigenlijk heb ik het wel al geweten,
de signalen er naartoe heb ik steeds geprobeerd te vergeten.
Nu ineens twee huizen en op en neer tussen mijn ouders,
ik doe dat soms met hangende schouders.
Mijn vroegere plekje en houvast is niet meer,
dat besef ik mij goed deze keer.
Het is definitief besloten,
mijn ouders hebben hun afspraken over de scheiding zelfs in een ouderschapsplan gegoten.
Allebei verliefd geworden op een ander,
dat is ook waardoor ik merk dat ik verander.
Alles is ineens zo definitief,
mijn oude leven, wat had ik dat lief.
Ik weet gelukkig wel dat ik er uit kom,
de scheiding vind ik dan misschien stom,
Maar papa en mama zijn er nog steeds voor mij,
dat merk ik iedere dag en dat maakt mij toch ook weer ergens heel blij.
mijn ouders zijn sinds kort uit elkaar.
Eigenlijk heb ik het wel al geweten,
de signalen er naartoe heb ik steeds geprobeerd te vergeten.
Nu ineens twee huizen en op en neer tussen mijn ouders,
ik doe dat soms met hangende schouders.
Mijn vroegere plekje en houvast is niet meer,
dat besef ik mij goed deze keer.
Het is definitief besloten,
mijn ouders hebben hun afspraken over de scheiding zelfs in een ouderschapsplan gegoten.
Allebei verliefd geworden op een ander,
dat is ook waardoor ik merk dat ik verander.
Alles is ineens zo definitief,
mijn oude leven, wat had ik dat lief.
Ik weet gelukkig wel dat ik er uit kom,
de scheiding vind ik dan misschien stom,
Maar papa en mama zijn er nog steeds voor mij,
dat merk ik iedere dag en dat maakt mij toch ook weer ergens heel blij.