Mocht ik je niet meer zien ?
Als ik van ouderdom gestorven ben misschien?
Dan hoop ik dat je dit ooit zal lezen.
En weten dat ik altijd aan jou dacht en nooit ben vergeten!
Hoop dat ze het ooit zullen lezen. Ik moet ook verder met mijn leven, om mijn andere kinderen en kleinkinderen aandacht te geven.Het enige wat mij nog rest, ik hou de deur altijd open.
Ontzegging omgangsrecht is kindermishandeling..!
In Nederland scheiden elk jaar ongeveer 40.000 gehuwde echtparen Jaarlijks zijn er bijna 40.000 echt- en flitsscheidingen en 70.000 verbrekingen van samen woonrelaties.
Daar zijn circa 63.000 kinderen bij betrokken: 170 per etmaal.
Bij 36.000 van deze scheidingen worden omgangsregelingen vastgelegd, waarin bepaald wordt wie de kinderen wanneer en hoelang mag zien.
In 40% van de gevallen gaat het mis met deze omgangsregelingen: in de praktijk ontstaan er problemen.
Eigenlijk gaat het nóg vaker fout: waarschijnlijk is het aantal te vermenigvuldigen met drie, als we de gevallen meetellen waarin er narigheid ontstaat na het uit elkaar gaan van alle niet-getrouwde ouders.
Wat betekent dat voor de kinderen die hierbij betrokken zijn?
Gespannen situatie
Een kind tussen scheidende en gescheiden ouders maakt soms jarenlang mee dat ouders elkaar verwijten maken.
Soms zitten kinderen langere tijd in een gespannen situatie.
Elk kind wil dat zijn ouders van elkaar houden.
Het voelt zich machteloos wanneer ouders besluiten uit elkaar te gaan.
Hoe mondig ze soms ook zijn, het blijven kinderen: ze kunnen niet op een volwassen manier zichzelf boven de problemen van hun ouders uittillen.
Vaak vragen ze zich zelfs af of het soms hun eigen schuld is: “Ligt de scheiding aan mij?” of “Kan ik nog iets doen om mijn ouders bij elkaar te houden?”
Als er dan ook nog ruzie ontstaat of andere sores rond de omgangsregeling, dan raakt het kind verstrikt in de onenigheid tussen de ouders.
Meningsverschillen zijn altijd merkbaar Meningsverschillen tussen de ouders zijn bijna altijd merkbaar voor het kind: zichtbaar, hoorbaar en voelbaar.
Het is helaas maar weinig ouders gegeven om zoveel rekening te kunnen houden met het kind, dat ruzies geruisloos uitgevochten worden. Schreeuwende ouders bij de voordeur, vaders en moeders die de kinderen uithoren over wat ze in het weekend gedaan hebben, wat ze gegeten hebben, wie er op bezoek geweest is.
Onbegrip of afwijzing over mee naar huis gebrachte kadootjes, jaloezie op de nieuwe partner van de andere ouder.
Niets blijft de kinderen bespaard.
Seksueel misbruik, mishandeling, verwaarlozing.
Soms beschuldigen ouders hun ex-partner van seksueel misbruik of andere soorten mishandeling of verwaarlozing.
Of het allemaal terecht is of niet: de kinderen die ertussen zitten, ontgaat niets.
Geen kind wil liegen. Noch tegen zijn moeder, noch tegen zijn vader.
Maar soms liegt een kind om een van zijn ouders te sparen.
Alsof zij de zorg van hun kinderen nodig hebben.
Rechten
Een kind heeft recht op beide ouders.
Ook als ze uit elkaar willen gaan of zijn gegaan.
Geen enkele ouder heeft het recht om zijn kind bij de andere ouder vandaan te houden.
Een scheiding betekent voor de kinderen veel te vaak het verlies van een van de ouders, maar ook het verlies van de helft van zijn grootouders en familie .
Ik zou alle ouders die nu nog gezamenlijk hun kinderen opvoeden, willen oproepen om nooit, maar dan ook nooit kwaad te spreken over elkaar waar de kinderen bij zijn.
Wat er ook gebeurt tussen u als partners, geef het kind de kans om ook met de andere ouder een relatie op te bouwen.
Laat het kind met een goed gevoel naar de bezoekjes aan vader of moeder uitkijken.
En zorg ervoor dat het kind niet met een knoop in zijn maag weer terugkomt, in afwachting van een derdegraads kruisverhoor.
Probeer het kind niet om te praten, of om te kopen met presentjes en zo.
Vertel ze altijd de (echte) waarheid (op kindermaat) en draai er niet omheen.
Kinderen gedijen niet op leugens.
Heb en houd respect voor elkaar, in het belang van het kind; voor het welzijn en de toekomst van de kinderen is dit van groot belang.
Voor altijd een verbintenis Voor beide ouders betekent het hebben van kinderen dat er voor altijd een verbintenis is.
Denk eens aan die kinderen: zij zullen in hun leven nog zóveel belangrijke momenten meemaken die ze graag met beide ouders willen delen. Hoe gaat u tegenover elkaar staan als de oudste eindexamen doet, afstudeert, of trouwt?
Gaat u als weermannetje en weervrouwtje elkaar aflossen bij het wiegje van jullie eerste kleinkind?
Of staat u samen naast uw kind, zonder wrok of haat?
Elk jaar gaan er kinderen dood door opzet of nalatigheid van zijn/haar ouders.
Een kind heeft recht op beide ouders zolang die hun kinderen niet mishandelen of verwaarlozen.
Een kind heeft recht op de liefde, de zorg en de aandacht van beide ouders!
Ook heeft een kind recht op ouders die een echtscheiding op een volwassen manier regelen, zonder dat zij hun kinderen als machtsmiddel gebruiken of als ruilmiddel in de onderhandelingen.
Tenslotte heeft een kind recht op verantwoordelijke ouders.
Komt u er samen niet uit?
Zoek dan een mediator, oftewel: een bemiddelaar bij echtscheiding.
Uit onderzoek blijkt dat dat echt werkt.
Het kost misschien wat meer, maar zo investeert u wel in een gezonde toekomst van uw kinderen.
Kortom: de rechten van het kind vertalen zich in plichten van de ouders.
Maar tijdens en na echtscheidingen komt daar vaak bar weinig van terecht.
Kan dat ook anders? Ja dat kan niet alleen anders, dat moet gewoon anders!
Kinderen behoren niet bij de inboedel.
Het is en blijft het bindend element tussen ouders.
Een kind dat moet kiezen tussen twee ouders doet iets heel tegen natuurlijks.
De ouders van hun kant hebben zich voor hun kind geëngageerd, het is een levenslang project.
Ouders moeten het elkaar gunnen (in het belang van het kind) hun rol te kunnen spelen, binnen en buiten het huwelijk.
Wij gaan door en hopen dat de toekomst voor al deze betreffende kinderen, ouders, oma’s en opa’s er ooit uit zal gaan zien zoals het zou moeten behoren!
Want: OUDERSCHAP STOPT NIET BIJ EEN (ECHT)-SCHEIDING!
Kinderen hebben rechten!
Ouders hebben de plicht om die rechten te waarborgen!
Samen spelen, dat is wat wij graag deden.
Het is al weer zo lang geleden.
Toen wij dat allemaal deden.
Samen zwemmen voor je beren diploma.
En met lego bouwde wij hele kastelen.
Of de grote torens van lego.
Die wij bouwde en dan weer omgooide.
Dan hadden wij de grootste lol.
Samen speelde wij vrolijk en blij.
Keken samen vaak tv.
En deden dan ook samen mee.
Zoals bij ernst bobby en de rest.
Dan zijden wij altijd krijg de pest.
En lagen wij krom van het lachen.
En de teletubbies daar leerde jij van.
Iedere keer die herhaling vond je prachtig.
En ook brum vond je machtig.
Samen spelen samen lachen.
Het is allemaal alweer zo lang geleden.
Het was ons beide niet meer gegund.
Waarom heeft dat niet gekund.
En nu na al die jaren en wat wij deden.
Kunnen wij enkel nog terug kijken naar het verleden.
Toen wij nog al die leuke dingen samen wel deden.
En ooit misschien.
Want ook ik blijf hopen.
Zal ik jou weer zien, misschien?
Jongen ik mis je.
En weet jij kan het ook niet helpen.
Papa zou zo graag jou traantjes komen stelpen.
Maar helaas de wereld is hard.
De wereld is krom.
De wereld is dom.
Rechters zijn vaak zo stom.
Doof en blind.
En denken niet voldoende aan het kind.
Wij hebben plichten.
Maar rechten krijgen wij beide niet.
En dat doet veel pijn en verdriet.
Maar ik zal ook voor jou blijven vechten.
Ik weet dat ook jij aan mij denkt.
Maar dan als Zorro de kinderheld.
Dat hoorde ik van de juf op de lagere school.
En van familie en buren.
Dan schreeuwde jij door de hele tent.
Zorro dat is mijn papa.
Dat doet mij goed, en hoop dat ik jou snel eens ontmoet.
In die tussen tijd zal ook ik blijven knokken.
Blijven vechten voor gelijke rechten.
En het verplichte Co-ouderschap.
Misschien voor ons te laat.
Maar voor al die andere.
Die er zijn, en er (helaas) weer bij gaan komen.
Hopen wij te zorgen dat zij niet meer hoeven te dromen.
En het hen niet hoeft te overkomen !
Papa houd van jou x
En ook je grote broers en je grote zus maar ook je neefjes en nichtjes houden van jou denken aan jou en blijven jou trouw..!
Geschreven door jou enige echte Papa..!
Niet meer zien: Ik wilde het niet.
Jij wilde het niet.
En daarom hebben wij verdriet.
Maar ik moet jou begrijpen.
Want hoe kun je weten.
Na jaren indoctrinatie.
Na jaren slecht over mij praten.
Na jaren niet meer zien.
Na jaren ben (ga) je mij misschien vergeten.
Hoe kun jij dan nog weten.
Hoe ik er nu uitzie.
Hoe ik was.
Hoe ik voor je zorgde.
Hoe wij samen lachten.
Hoe wij samen speelde.
Na jaren het gemis.
Kon je ook niet meer naar mij vragen.
Zoals op goede en slechte dagen.
Hoe moest jij aangeven dat jij mij mist.
Jij was nog zo jong toen.
En nu na al die jaren.
Ken je mij misschien niet eens meer.
Waar is toch onze lieve heer.
Ik zou graag in de heer willen geloven.
Maar kan het niet.
Want wij worden enkel bedrogen.
Nu zit jij zonder mij jou papa.
Ook jij bent ont-ouderd.
Door je andere ouder.
Door deze maatschappij.
Psychisch mishandeld.
Maar toch is er iemand.
Die nog altijd aan jou denkt.
Die bleef en nog blijft vechten.
Voor jou rechten.
Net als vele andere ouders en grootouders vechten.
Die actie voeren en ook andere oproepen.
In weer en in wind .
Voor het recht op beide ouders.
Voor het recht op je grootouders.
Voor het recht op familie en vrienden.
Wij zijn geen helderziende.
Maar wij gaan door.
En weten dat wij pas zullen stoppen
Als de kinderen, ouders, grootouders herenigd zullen zijn.
Weet dat ik altijd van jou blijf houden.
Want een kind zoals jij dat zijn vader
Al jaren niet meer heeft gezien
Kan niet aangeven dat hij hem wil zien.
Want jij kent mij niet eens meer.
Een verschrikkelijke zaak is dat.
Daar kunnen wij toch niet mee leven.
En wil je daarom alvast dit meegeven.
Mocht ik je niet meer zien?
Als ik van ouderdom gestorven ben misschien.
Dan hoop ik dat je dit ooit zal lezen.
En weten dat ik altijd aan jou dacht en nooit ben vergeten!
Ja beste mensen van je Kinderen blijf je altijd houden : maar veel kinderen, kennen hun vader/moeder, grootouders en families niet eens meer!
Want hoe moet een klein kind aangeven dat het zijn ouder mist ?
Want hoe moet een klein kind aangeven dat het de grootouders mist ?
En hoe moet een klein kind aan geven dat de familie mist , als zij hen al jaren niet hebben kunnen/mogen zien!
Daar gaat het al helemaal fout met de normenwaarden met de opvoeding met het recht op familieleven met mensen/kinderrechten !
Een verschrikkelijke en onmens waardige zaak is dat!
Afz. jouw enige echte Papa..!
DIE ZAL BLIJVEN WACHTEN OP DE DAG DAT HIJ JOU WEER OMARMEN MAG!
Mvg J.Aalders
