We weten het allemaal, communiceren vormt een essentiële sleutel in het onderlinge contact tussen mensen.
We communiceren verbaal en non-verbaal. Woorden kunnen een hele andere betekenis krijgen, wanneer bepaalde lichaamstaal wordt aangenomen die niet aansluit bij wat gezegd wordt. Voor ons als professionals is het van groot belang om op beiden te letten en te achterhalen wat de communicatie verbaal en non-verbaal nu eigenlijk zegt en wat er aan ten grondslag ligt.
Waar communiceren een van de sleutels vormt voor het onderlinge contact tussen mensen, zien wij in scheidingsland dat zich juist op dit vlak grote knelpunten voordoen.
Verwoestende werking communicatie
Vanuit mijn praktijk ondersteun ik kinderen in een scheidingssituatie alsmede ouders rondom hun communicatie en het ouderschap dat ook na de scheiding blijft bestaan. Inzicht wordt geboden in de rouwfasen van zowel de kinderen als beide ouders rondom het verlies van de relatie en de scheiding. Psycho-educatie wordt toegepast en ondersteuning wordt geboden rondom praktische zaken en de situatie na de scheiding.
Wat ik vaak zie, is dat voordat besloten werd om uit elkaar te gaan, zich ook wel eens knelpunten konden voordoen rondom de communicatie, waardoor de nodige ruzies konden ontstaan. Immers is dit een kenmerk voor ieder mens en iedere relatie. Niet alles kan constant rozengeur en maneschijn zijn. Maar men wist wel steeds opnieuw de verbinding met elkaar terug te vinden.
Echter, nadat men als partners uit elkaar is gegaan, lijkt de communicatie structureel vast te lopen. Kleine verschillen van mening worden tot iets groots gemaakt. E-mail contact zet de boel verder op scherp. Er lijkt op geen enkele wijze meer begrip te zijn voor de woorden van de ander en lichaamstaal kan op zichzelf de toon zetten.
En juist de kinderen merken hier enorm veel van en ondervinden van deze vastlopende communicatie de gevolgen. Wanneer men niet oppast en tijdig ondersteuning vraagt om opnieuw als ouders met elkaar de verbinding aan te gaan vanuit een nieuwe structuur, dan zal het communicatiepatroon een verwoestende werking kunnen hebben, met alle gevolgen van dien voor de kinderen en hun toekomst. Maar ook voor iedere ouder an sich.
Wat ligt er aan ten grondslag?
Onder de wijze van communiceren liggen emoties en gedachtes. Door een scheidingssituatie en alles wat hierbij komt kijken, kunnen de emoties hoog oplopen. Emoties vormen onze gedachten en zodoende ook weer de wijze waarop wij met elkaar communiceren.
Het valt mij op dat vaak tegen ouders wordt gezegd dat zij opnieuw met elkaar moeten leren communiceren in het belang van de kinderen. Dat is zeker zo. Maar dit kan pas wanneer voldoende aandacht wordt besteed aan de onderliggende emoties, het verlies van de relatie, de rouwfasen worden doorlopen alsmede heersende gedachten en opvattingen bij beide ouders worden gefilterd. Immers zijn deze van invloed op de wijze waarop onderling wordt gecommuniceerd. Daar is dus het nodige werk voor nodig.
Wat mij betreft zou het de normaalste zaak van de wereld worden dat beide ouders voor zichzelf en/of samen ondersteuning vragen om hun relatie zorgvuldig te ontkoppelen alsmede dat passende steun wordt geboden voor de kinderen, om hun stem te borgen en zaken voor hen in perspectief te plaatsen. Het liefst zo vroeg mogelijk in het belang van hun verdere ontwikkeling. En dit zodat de impact van verwoestende communicatie en de emoties die hier aan ten grondslag liggen vroegtijdig kunnen worden aangepakt.
Tips:
- Bekijk voor jezelf eens welke emoties jij ervaart en hoe deze van invloed kunnen zijn op de wijze waarop jij communiceert, met jouw ex-partner maar ook met anderen. Herken jij mogelijk patronen?
- Bekijk voor jezelf eens wat er bij jou gebeurt/opkomt wanneer jij aan de volgende aspecten denkt:
- Jouw houvast
- Jouw autonomie
- Jouw rechtvaardigheidsgevoel
- Jouw toekomstperspectief
- Lukt het jou om naar binnen te kijken en naar het eigen aandeel te kijken rondom de wijze waarop de communicatie gaat? Wanneer een van de twee stopt met trouwtrekken, kan er voor de kinderen namelijk al een hoop veranderen.
- Luister meer, stel vragen en praat minder.
- Zorg voor een positieve houding. De enige die dit kan realiseren ben jij zelf.
- Jij hebt invloed hoe jij met zaken om wil gaan.
- Neem tijd voor de ander en probeer eens hardop de herhalen wat de ander zegt.
- Je lichaamstaal spreekt boekdelen, let op wat jij uitstraalt.
- Houd steeds een belangrijk doel voor ogen, namelijk de belangen van de kinderen.
Door: Marieke Lips, KidsInbetween
ARTIKEL IN SAMENWERKING MET KIDSINBETWEEN
Marianne Smulders
19 mei 2016 @ 08:23
Het is als een minder goed of zelfs slecht werkend mechanisme. Zolang inhoud (waar gaat het over), proces (how to), emotie en relatie (wat doet het met jullie) allemaal aan bod komen, voelt iedereen zich gehoord. Vaak gaat het over emotie (meer een vrouw ding) en man (procesdenker) en stokt het proces van communiceren.
Marieke Lips
21 mei 2016 @ 11:44
Hartelijk dank Marianne voor jouw reactie en input.