“Ik heb mijn kinderen al zes maanden niet gezien! Mijn vrouw weigert de overeengekomen omgangsregeling (co-ouderschap) na te komen. Mijn telefoonnummer is door de vrouw geblokkeerd en op mijn mails wordt niet gereageerd. Kan jij me helpen? Ik wil zo graag mijn kinderen zien en spreken.”
Zo belde mijn cliënt mij wanhopig op. Van alles had hij al geprobeerd. Telefoontjes, e-mails, zelfs via de school van de kinderen had hij geprobeerd de vrouw te benaderen. Allemaal zonder succes. Op een korte reactie na: “de kinderen willen niet” en “je weet waarom je de kinderen niet ziet”, is er geen enkel contact tussen de man en de vrouw (en zijn kinderen).
De man kan het stopzetten van de omgang niet verklaren. Partijen waren tijdens de echtscheiding co-ouderschap overeengekomen en dat werd al jaren zonder problemen uitgevoerd.
Eerst is de vrouw een brief gestuurd met het verzoek c.q. de sommatie in belang van de kinderen het ouderschapsplan na te komen. Daarbij is ook aangegeven dat de man openstond voor een gesprek of mediation. Op deze brief kwam geen reactie.
Noodgedwongen heeft de man daarom in kort geding op straffe van een dwangsom nakoming van het ouderschapsplan gevorderd. De voorzieningenrechter heeft de man gelijk gegeven. Een vrouw mag niet eigenhandig de in het ouderschapsplan overeengekomen zorgregeling (co-ouderschap) stopzetten. De vrouw mag niet op de stoel van de rechter gaan zitten.
De vrouw dient, conform het ouderschapsplan, eerst in overleg met de man tot een oplossing te komen. Als dat niet lukt, dient de vrouw de daarvoor juridische uitgestippelde weg (verzoekschrift wijziging van de zorgregeling) te bewandelen.
Op de rechter rust een zware inspanningsverplichting om het wederzijdse recht op omgang tussen de ouder en het kind daadwerkelijk tot stand te laten komen. Uit de gedragingen van de vrouw tijdens de zitting bleek dat zij niet vrijwillig de overeengekomen zorgregeling zou nakomen. De voorzieningenrechter heeft daarom op verzoek van de man aan het naleven van de zorgregeling een dwangsom van EUR 500,– per dag verbonden. Als de vrouw de zorgregeling niet nakomt, verbeurt zij deze dwangsom. Daarmee heeft de man dus een prikkel in handen om de omgang af te dwingen.
De uitspraak is aan de vrouw betekend en recentelijk heeft de man sinds zeven maanden zijn kinderen weer gezien. Blij en gelukkig belde hij mij op met de boodschap dat hij een leuk weekend met zijn kinderen had gehad en dat de omgang goed is verlopen.
IN SAMENWERKING MET PUNT & VAN HAPERT ADVOCATEN
Eric De Corte
24 maart 2016 @ 10:50
Gelukkig een goede afloop! Het artikel handelt over de praktijk in NL. Allicht nuttig om ook iets te zeggen over de praktijk in België. Daarom dat ik graag verwijs naar navolgend blogartikel dat je kan vinden via deze link http://ericdecorte.be/blog/ouderverstoting-niet-respecteren-van-verblijfsregeling-gewelddaad
Sinds november 2015 wordt het niet naleven van de verblijfsregeling als een misdrijf gecatalogeerd en dus als een gewelddaad.
In een ander artikel beschrijf ik de mogelijkheden om via bemiddeling tot resultaat te komen als het kind niet naar de ex wil; maar dat kan dus enkel als beide ouders bereid zijn met elkaar in gesprek te gaan. Klik voor dit artikel op deze link http://ericdecorte.be/blog/wat-als-mijn-kind-niet-naar-mijn-ex-wil