De consequentie van een echtscheiding met kinderen is dat je het ouderschap voor de helft moet loslaten.
Daar zijn ouders zich niet altijd van bewust! Vaak genoeg maak ik als pubercoach mee dat gescheiden ouders 100% controle willen houden over hun kinderen. Dit is niet vol te houden, niet voor ouders en niet voor de kinderen.
Natuurlijk ouderschap bestaat nu eenmaal uit een vader en moeder. Is dus zowel mannelijk als vrouwelijk. Beide kanten hebben niet alleen qua sekse een verschil; ook evolutionair hebben ze biologisch een andere bedrading als het gaat om het ouderschap. Man en vrouw hebben een andere kijk op hoe zij dingen benaderen, aanpakken en oplossen in de sturing van hun kinderen. Als gescheiden ouders kun je leren om hier goed mee om te gaan.
Loslaten? Ja.
Kinderen willen zich gezien én veilig voelen bij allebei hun ouders. Die veiligheid krijgt pas kans als beide ouders zich dat realiseren. En daarnaar handelen. Dus: het ouderschap voor de helft kunnen delen.
De slagingskans wordt groter als ouders accepteren dat de opvoeding tweeledig het beste functioneert. Een goed thuis bij moeder en een goed thuis bij vader. Dit model is al ingewikkeld genoeg voor kinderen. Zodra er sprake is van twee “ vijandige kampen” is dat voor de ontwikkeling van kinderen desastreus op korte (en langere termijn).
Als ouders hebben we de verantwoordelijkheid om binnen het verdriet van onze scheiding het belang van de andere ouder te blijven erkennen. Dat is de grote opgave – die emotioneel zwaar is. Toch is het de enige manier om kinderen van gescheiden ouders de kans te geven op een goede toekomst.
Ik ben oké, jij bent oké
Kritiek op de ander zorgt hoe dan ook voor problemen. En deze landen en nestelen zich als eerste bij de kinderen. Afgeven op de ander of de ander in twijfel trekken voelen kinderen haarfijn aan. Kinderen van gescheiden ouders zijn spoorzoekers naar het meest veilige plekje. Die veilige haven moet je als ouder koesteren en niet alleen bij jezelf maar ook bij de ander. Je wederhelft binnen het ouderschap.
Wanneer jij oké bent als ouder heb je de bereidheid om de ander ook als oké te zien. Hierbij voelen kinderen zich sowieso en met een beetje geluk twee keer de helft oké.
Geen strijd maar met beleid
Denk als ouder tien keer na wanneer je boos, geïrriteerd of wanhopig bent. Kinderen hebben er geen boodschap aan. Die willen veiligheid voor de volle honderd procent. Dit kan alleen bestaan met een moeder en een vader die zonder strijd en met beleid omgaan met de toekomst van hun kinderen binnen het ouderschap dat voor de helft is losgelaten, maar voor honderd procent wordt aanvaard.
Praat je graag nog even mee hierover? Dat kan! Neem gerust een kijkje op onze Facebook pagina!
