Stel je voor. Jij zit op de bank. Het is een uur of negen ’s avonds. Spitsuur is voorbij, de eetboel achter de rug. Even tijd voor jou.
Jouw lieve puberdochter komt frisgewassen onder de douche vandaan. Ze geeft je een nachtkus en meldt in het voorbijgaan dat haar shampoo op is en dat ze jouw dure shampoo van de kapper gebruikt heeft voor haar lange blonde manen. Je reageert wellicht wat geërgerd, want verdorie, die dure shampoo, maar maakt er verder geen punt van. Je noteert in gedachten op je boodschappenlijstje voor morgen: Nieuwe Shampoo Kopen. En je laat het los.
En stel je nu eens voor. Zelfde situatie. Zelfde bank, zelfde tijdstip. Zelfde jij. Maar nu komt jouw stiefdochter – met wie de relatie af en toe al wat spannend is – onder die douche vandaan. Met dezelfde mededeling. Of erger: zonder die mededeling. Jij komt erachter dat ze jouw dure shampoo heeft gebruikt als je zelf onder de douche staat. Reageer je dan net zo onderkoeld als bij je eigen dochter?
Gek genoeg verschilt bij de meeste mensen de reactie naar hun eigen kinderen van die richting hun stiefkinderen. En de meeste mensen vinden het verschrikkelijk om dat bij zichzelf te constateren. Dit soort kleine voorvallen – er zijn natuurlijk nog legio andere voorbeelden waarbij dit speelt – maken dat de relatie tussen jou en je stiefkinderen af en toe best spannend is.
Het is een zogenaamde ‘systemische wetmatigheid’.
Hoe dat komt? Dat is eigenlijk heel eenvoudig uit te leggen. Het is een zogenaamde ‘systemische wetmatigheid’. Iedere relatie gaat uit van wederkerigheid. Met wederkerigheid bedoel ik dat de mensen die een relatie onderhouden altijd onbewust streven naar een balans in geven en nemen. Als jij iets doet voor iemand – je partner, een goede vriend of vriendin – dan zal die ander waarschijnlijk iets terugdoen. Als een van de twee stopt met investeren van tijd en energie in de relatie, dan stopt die na verloop van tijd.
De enige uitzondering op die wetmatigheid is de relatie tussen ouders en (biologische) kinderen. Die is onvoorwaardelijk. Ouders investeren over het algemeen veel meer tijd, liefde, zorg in hun kinderen dan zij ooit zullen teruggeven. Dat is ook helemaal niet de bedoeling. De bedoeling van die investering is, dat kinderen gezond opgroeien en de tijd, liefde en zorg doorgeven aan hun eigen kinderen. Of aan de wereld, als er geen kinderen geboren worden.
De relatie tussen stiefouders en stiefkinderen is precies daarom soms zo ingewikkeld. Het is namelijk geen relatie tussen ouder en biologisch kind, en is daarmee onbewust dus toch gestoeld op die wederkerigheid. Maar kinderen in een gezinssituatie zijn helemaal niet bezig met het in balans brengen van geven en nemen, die zijn gewoon bezig met opgroeien! Daar kun je als stiefouder dus helemaal op leeg lopen. Dat is best pijnlijk, en maakt de positie van stiefouder daarom soms ook ondankbaar.
Wil je weten hoe je daarmee om kunt gaan als stiefouder? Wil je handvatten om een gezonde relatie met je stiefkinderen te bouwen? En hoe je van je samengesteld gezin weer een thuis maakt voor iedereen, dus ook voor jezelf?
Kennismakingsworkshop!
Op vrijdag 17 september 2021 vond in Paviljoen MeM in Buitenpost onze eerste kennismakingsworkshop plaats rondom familierelaties in samengestelde gezinnen. Enkele reacties;
“Wauw, wauw, wauw wat een ontzettend mooie en warme middag met veel inzichten. Het heeft ons heel veel gebracht!”
– Mariska
“Fijn om dingen te herkennen en uit te wisselen. Karen en Atsje zijn warm en professioneel. Er hing een fijne sfeer en de familieopstelling gaf veel inzicht”
– Caroline
Binnenkort volgen meer data voor dit najaar. Dus hou onze nieuwsbrief en social media in de gaten!
Wil je meer weten of je vast opgeven? Bel Karen op 06-22520321 of stuur een mailtje. Je bent van harte welkom!
