Mijn stiefvader helpt me met mijn wiskunde.
Ja hoe kom ik hier?… er zit een lang verhaal aan vast. Laten we weer eens terugkijken…
-2009
Papa en Mama gingen samen op de bank zitten, ik weet het nog goed. ‘We moeten even met jullie praten’ .We moesten bij hun op de bank gaan zitten. Daar zaten we dan met zijn 4’en. Tja ik wist in mijn achterhoofd al wat er ging gebeuren. Papa zei: ‘Mama en ik gaan eventjes weg van elkaar’ waarop ik zei: ‘dus jullie gaan uit elkaar’ Ik ging afstandig op de stoel aan de andere kant van de kamer zitten. Mijn broertje begon meteen te huilen en het enige wat ik kon zeggen was ‘dat dacht ik al’.
Mijn vader ging een nieuw huis zoeken en kwam uiteindelijk terecht bij een hele lieve familie in een groot landhuis! Voor mij en mijn broertje was dit geweldig. Het enige nadeel was: hij woonde één uur verderop… Iedere avond als ik bij mijn moeder was moest ik huilen omdat ik papa miste want we hem om de 2 weken alleen in het weekend zagen. Als ik bij papa was miste ik mama weer. Dit trok gelukkig na een tijdje weer bij.
Drie maanden na dat mijn vader en moeder officieel gescheiden waren vertelde papa ons dat hij een nieuwe vriendin had. Ik was boos en verdrietig. ‘Ze gaat mama niet vervangen!‘ riep ik. Papa wilde dat we over een week kennis met haar gingen maken, en ik? Ik legde mezelf er bij neer.
Een week later. We komen bij een klein huisje terecht. Een apparte vrouw met sprieterige lange zwarte haren staat in de deuropening. Met Tattoos en een sigarette. De voortuin lag er maar verrot bij. Ik had al meteen spijt. Eenmaal binnen gekomen zag het er niet veel beter uit, we mochten niet naar boven omdat het daar een rommel was (uiteindelijk zijn we nog nooit boven geweest) Het enige voordeel was dat ze 2 honden had. In mijn ogen kon het wel beter.
Na een maandje met haar kennis gemaakt te hebben bleek ze heel aardig te zijn. Mijn vader besloot naar hetzelfde dorpje te verhuizen. Hij woonde in een houten hutje midden in de stad. Het was er heel vochtig en hij rookte voortdurend dus ik kreeg enorme last van mijn astma. Ook als wij in de zomer 3 weken bij mijn vader waren liep het niet helemaal goed. Ik had enorme heimwee en huilde voortdurend. Mijn vader was in een rechtzaak met zijn werk en had helemaal geen tijd voor ons. Continu moesten wij ons maar vermaken omdat hij aan de telefoon was of lag te slapen. Ik voelde me aan de kant gezet. Uiteindelijk heb ik het papa eens goed duidelijk gemaakt door flink te huilen. Het leek alsof wij zijn kinderen niet meer waren.
