Nauwelijks een paar maanden voor mijn leven een nachtmerrie werd las ik puur toevallig ‘Vals Alarm’.
Ik weet nog precies hoe de rillingen over mijn rug liepen tijdens het lezen, hoe mijn moederinstinct misselijk werd bij zoveel onrecht en hoe ik me terdege realiseerde dat dit werkelijk iedere moeder of vader kon overkomen.
En het overkwam mij. Toen ik in de hel zat, probeerde ik via Google verhalen, ervaringen of lectuur te vinden over mensen die soortgelijke onrecht meemaakten of meegemaakt hadden.
Helaas bleek er niets tot weinig te vinden. Ik had toen écht een prangende behoefte om te weten dat ik niet de enige was. Verhalen dicht bij huis bleken onvindbaar. Ik zocht naar herkenning, advies en hulp.
Het taboe om erover te praten moet doorbroken worden.
Ik hoop dat mijn verhaal iemand een hart onder de riem kan steken. Neen, we zijn niet alleen. Het taboe om erover te praten moet doorbroken worden. Hoe moeilijk en zelfs hoe gevaarlijk het ook is.
Mijn ex-man heeft jaren mijn leven tot een hel gemaakt. Dat heet in de volksmond een vechtscheiding. Zijn allesoverheersende haat omdat ik bij hem ben opgestapt, heeft mijn ziel onherstelbaar beschadigd. Maar ook de werking van de jeugdrechtbanken heeft bij mij een zeer bittere nasmaak gelaten. Onze maatschappij is verre van klaar om hiermee om te gaan.
Wordt vervolgd…..
Isabelle
