Soms voelt het nog als gisteren dat we bij de advocaten zaten en mijn ex zei: ‘ik verkies dat zij financieel onder de grond zit’.
Op dat moment werd me duidelijk dat weggaan, ondanks het verdriet, de juiste optie was.
Dagelijks werden de meest beledigende uitspraken gedaan tegen mij.
‘Je bent een erg mens, dat je mensen zo moet “ambeteren”. En dan jezelf een beetje in de slachtofferrol wentelen. Je moet fier zijn op jezelf. Kijk eens in de spiegel wat voor een ellendig wezen dat je bent.’
‘Je hebt een geluk met je uiterlijk, want je hebt een rotkarakter.’
‘Je bent een slechte mama. Ik zorg dat ze de kinderen van je weghalen.’
En na al die jaren, werden ze in mijn hoofd de waarheid. Ik dacht dat ik niets waard was, dat ik een verschrikkelijk persoon was, dat mijn familie en mijn vrienden ook zo over me dachten en dat ik de slechtste mama was.
Na mijn vertrek heb ik jaren gevochten om te staan waar ik nu sta. Een veilige woonst, een goede band met de kinderen, enkele jobs combineren om ervoor te zorgen dat we financieel niets tekort komen. Niets aan deze scheiding is correct geweest.
In het begin streed ik nog om rechtvaardigheid ten opzichte van mij en de kinderen. Maar ook dat heb ik opgegeven. Het kostte meer energie van mij om die strijd aan te gaan, en die energie steek ik liever in mijn nieuwe leven met de kinderen.
Net nadat ik wegging, heb ik voor mezelf doelen gesteld. Mijlpalen die ik wilde bereikt hebben, om erna gewoon opnieuw te starten. En over enkele weken heb ik ze gehaald. Eén voor één. Stuk voor stuk. En dit bereiken, geeft me weer zoveel zelfvertrouwen. Doet me inzien dat ik geen slecht persoon bent, dat mijn vrienden en mijn familie van mij houden, en dat de kinderen en ik een onverwoestbare band hebben.
Mijn laatste mijlpaal, regelde ik samen met mijn vriend. Die, nadat we alles geregeld hadden ervoor, me vroeg wat ik hierna dan ga doen.
‘Leven. Hierna wil ik gewoon weer leven.’
‘You took it all, but I’m still breathing’ – Pearl Jam
31 juli 2019 @ 08:21
Wat goed dat je doelen hebt gesteld en dank je wel voor het delen van je verhaal. Wat ik nog mee zou willen geven is dit. Wanneer iemand tegen je zegt dat je slecht bent, of dom, of lelijk, of dik, of onaardig, en vul het rijtje maar aan, dan mag dit altijd je reactie zijn: Jij vindt mij slecht omdat ik in jouw ogen iets doe wat jij onprettig vindt.
Dit is namelijk altijd een oordeel van de ander en niet van jezelf!!!!
Regelmatig hoor ik ouders tegen kinderen zeggen: ‘wat ben je toch een stom kind!’
NEE!!!! Het kind vertoont op dat moment gedrag dat de ouder niet leuk vindt. Dat is iets heel anders.
Ik wens je een mooie, liefdevolle en gezond toekomst met een ieder die jij liefhebt.
P.S.: wat jammer dat ook in deze echtscheiding de begeleiding zo slecht is geweest.