Voor mijn deur staat een vriend. Hij ziet er beroerd uit, gelukkig vindt ie dat zelf ook.
Hij heeft wallen onder z’n ogen, is kilo’s kwijt en maakte een vermoeide indruk. Hij strijkt met zijn hand door het haar en vraagt hoe het met me gaat. Maar voordat ik voorbij het standaardzinnetje ben neemt hij het gesprek al over, hij vertelt me dat hij weer een rotweek had. Ik vraag of hij binnen wil komen en even later zit hij op de bank met een wijntje.
Dan komt de stroom van ellende pas echt los. Hij is deze zomer gescheiden, maar heeft niet een gemakkelijke relatie met zijn ex. Door jarenlang alleen aan het werk te zijn geweest heeft deze vriend niet echt credits opgebouwd bij zijn ex dat hij toch wel voor de kinderen kan zorgen. Hij snapt dat, maar hij wil zo graag. Hij wordt overspoelt door het verdriet en de angst om zijn kinderen kwijt te raken. Ik voel de frustratie met zijn ex en dat hij onmogelijk haar beeld van hem kan bijstellen. We praten de hele avond over loslaten, begrip tonen, en dat het nu gewoon echt zwaar klote is. Dat hij hele hoge golven over zich heen krijgt en dat het kan voelen als verdrinken.
Er is hoop
Aan het einde van de avond doe ik moe de deur achter hem dicht. Ik zucht en laat heel even mijn hoofd tegen de deur zakken. Opeens schiet het door me heen dat ik me echt niet meer zo moedeloos en hopeloos en boos voel over alles als hij. Zou het dan toch?
Ja echt, ik merk dat ik een andere houding heb gekregen na twee jaar. Loslaten, rustig met je eigen leven bezig gaan en de ander vergeven…. Het zijn voor mij echt de ingrediënten geweest om nu heel anders in de scheiding te staan dan voorheen.
In het begin komen alle emoties, regeldingen, frustraties, geldzaken en ellende als in golven over je heen. Je hebt bijna geen tijd om adem te halen, je weet niet hoe je moet zwemmen en het is donker. Je voelt je alsof je bijna vergaat.
Wat ik leerde was door blijven ademen, de golven leren inschatten en beter leren zwemmen en dan, ja echt, dan komt er een morgen dat je opeens licht aan de horizon ziet, de wind gaat liggen en de golven kalmer worden.
Ik kan niet veel praktisch betekenen voor mijn vriend die door al deze golven-ellende heengaat op dit moment. Het enige wat ik kan doen is luisteren en perspectief bieden dat het echt beter gaat worden in de toekomst, want echt, zwemmen kun je leren!
