Mijn man en ik gingen in de beste verstandhouding uiteen. Na 18 jaar samen moesten we toegeven dat blijven vechten voor iets wat al lang geen liefde meer was geen zin meer had.
Vermits ik in mijn eentje geen café zou binnengaan, ik geen lid was van een sportclub en ofwel aan het werk was, ofwel honderd procent voor mijn kinderen klaarstond, besloot ik het te wagen om een voorzichtig stapje te wagen op een datingsite, iets dat ik nog nooit gedaan had.
Die ene, die niet perfect hoefde te zijn, maar wel méér prinsallure dan kikkergehalte in zich moest hebben.
“Kersverse vis in de vijver…” zelfs met een profiel waar nog serieus wat aan bijgeschaafd kon worden, kreeg ik à la minute verschillende reacties. Ik was er van overtuigd dat die ene man op deze manier te vinden moest zijn. Die ene, die niet perfect hoefde te zijn, maar wel méér prinsallure dan kikkergehalte in zich moest hebben.
Pieter dus… beetje groter dan ikzelf, heel slank van postuur (ik was spontaan tien kilo afgevallen na mijn echtscheiding dus ik voelde me wel goed in mijn vel), beiden in echtscheiding en denkende dat we klaar waren voor iets nieuws…
Ik had een appartementje gevonden waar ik samen met mijn kinderen wel een thuis van kon maken. We moesten wel op korte termijn de boel opkuisen, opfrissen, behangen, schilderen…
Het was doenbaar en Pieter wilde graag helpen. Bleek dat hij nogal nauwgezet was, op het neurotische obsessieve af…doken we vol passie de slaapkamer in, elkaar verlangend de kleren bijna uitrukkend, hij vouwde elk kledingstuk tussenin nauwkeurig op… aargh… ik had heel wat inlevingsvermogen nodig om weer in de stemming te komen…
Als compensatie voor zijn behangerskwaliteiten (hier was het wel fijn dat hij geen slordig werk wilde afleveren) kuiste ik zijn huis mee van boven tot onder… (duidelijk dat hij geen notie had dat er boven ooghoogte ook stof kon nestelen…) vermits hij achter mijn rug alles weer gemillimeterd op zijn plaats teruglegde, had ik het gehad… ik kon het niet laten om net voor mijn vertrek nog snel enige kadertjes, kaarsjes en tafellapjes scheef te hangen/ zetten/leggen…
Euh, duidelijk een kikker met een psychisch probleempje waar ik geen voeling mee had.
Exit Pieter dus…
