Vrijdag 8 december 2017
De verpakkingen met de aangebroken chocolade letters op tafel deden herinneren aan de avond ervoor. De wallen onder mijn ogen aan een slapeloze nacht. The news hurt like hell, I can tell you.
Na 7,5 jaar (met een bruidsjurk in de kast), zomaar, ineens over…..?
Ik dacht dat Hugo en Allisa in elkaar de grote liefde hadden gevonden. Ze hadden samen al een hoop mooie momenten, maar ook zorgen en ellende doorstaan. Waarom ga je anders een bruidsjurk kopen? De gedachten van de vrouw in de spiegel stonden op haar voorhoofd geschreven: ‘You, romantic fool’! Waarom heb ik dit als moeder niet aan zien komen? ‘Uit elkaar gegroeid? Hoe dan?’.
Hoe kom ik met zoveel verdriet nu m’n vrije dag door? Opruimen en poetsen…..Als het in m’n hoofd zo’n chaos is, dan moet het om mij heen maar opgeruimd zijn. Helpt om de zinnen te verzetten, voor even. En ach, wie weet, komen ze toch al weer snel bij elkaar? Zoonlief was rustig en kalm en troostte afwisselend mij en zijn ‘ex-vriendin’. (Wat een rotwoord)
‘s Avonds heel stoer naar Ikea. Even eruit. Als je ergens jonge stelletjes en gezinnen ziet is het daar. Dom? Negeren? Kan ik dat? M’n ogen worden vochtig en ik veeg snel m’n tranen weg. Niet hier in de ‘happy family’ winkel. Life goes on. Sure?
Een ex-schone moeder
