“Iemand die graag een stapje in de wereld zet, die cultuur-minded is, die een tikkeltje gezond gek is,…” Ik maakte na een bezinningspauze die me lang genoeg geduurd had, weer een profiel aan.
Nieuwsgierig of ik nog “touche” zou hebben. Klaar voor vlinders in mijn buik was ik niet echt. Het viel me op dat ik in een andere leeftijdscategorie viel sinds de laatste keer, wat inmiddels een 7-tal jaar geleden was. De kikkers waren iets kaler en iets gerimpelder…
Guillaume dus… grappig dat hij dezelfde (maar in Vlaanderen zelden voorkomende) voornaam had als mijn ex-man. Guillaume die zelf geen kinderen had en die er ook niet naar verlangde. Fijn, mijn oudste zoon was al uitgevlogen en de jongste werd stilaan (duidelijk dat dat bij jongens trager gaat dan bij meisjes) volwassen en hadden geen nood aan een interim-vader. Het zou wel eens voor gekke situaties kunnen zorgen.
We brachten een leuke namiddag door en spraken af om elkaar nog eens terug te zien. En dat deden we ook het weekend daarna. Vlinders waren bij geen van beiden zelfs in de verste verte niet te bespeuren (zijn naam had er niets mee te maken hoor) en een vervolg kwam er niet.
Alhoewel…. Na Patrick en Rik met wie ik nadien op date ging, en respectievelijk een kort en een nog korter “probeersel” had, viel er een berichtje in mijn mailbox met de vraag of ik zin had om nog eens iets te gaan drinken, gewoon als vrienden.
We hadden, als vanouds, een gezellige namiddag en wisselden verhalen uit over onze dating-ervaringen en kwamen tot de conclusie dat het toch niet zo simpel was om die naald in de hooiberg te vinden.
Exit Guillaume, al gaan we mogelijk nog wel eens een wijntje drinken.