Even geen zin meer om te daten, mijn laatste ervaring was nog lang niet verwerkt.
De kikkers mochten wat mij betrof lustig blijven rondkwaken in de vijver, geen prins kon mij bekoren nu….
Joris dus.. hij was de neef van een heel goede vriendin, de enige trouwens die ik op de hoogte bracht van wat mij met Philip overkomen was. Joris was advocaat van beroep en hij werd meteen door haar opgebeld om te horen óf en hoe ik mijn geld zou kunnen terugkrijgen. ’s Avonds kwam hij op visite om mijn verhaal aan te horen. Hij zag eruit als een groene jongen, beetje onverzorgde baard, een ziekenkas-brilletje, velours broek en dito vest, maar enorm begripvol en hij gaf mij geen moment het gevoel dat ik een domme gans was geweest. Hij ging er meteen werk van maken en over zijn honorarium moest ik me geen zorgen maken, ik was een vriendin van zijn lievelingsnicht dus dat kwam wel in orde.
Hij zag eruit als een “groene jongen”, beetje onverzorgde baard, een ziekenkas-brilletje, velours broek en dito vest.
Het kwam ook in orde! Al duurde het wel bijna twee jaar, de interest die ik misliep werd ruimschoots vergoed doordat alle onkosten door Philip moesten worden betaald en uiteindelijk dekte de vlag meer dan de lading. Wat een opluchting!
Joris was blijkbaar vanaf het eerste moment al verliefd op mij geworden en dit was voor hem dus meer dan een vriendendienst. We hebben even een relatie geprobeerd, maar het was meer schuldgevoel dan aantrekkingskracht. Joris eindigde de relatie en ik vond dat oké.
Exit Joris dus…
