Mijn zoon fietst net voorbij, met een meisje achterop? Zal hij verkering hebben? Ik weet het niet, ik heb mijn zoon al een half jaar niet gezien.
Hoe het allemaal begon…
Het is juni 2015, ik zit aan de eettafel en mijn man zit op het toilet. Ik krijg een appje van mijn man: jij ook een fijn weekend he, bijzondere vrouw x… Ik zak door de grond, dit appje is duidelijk niet voor mij bedoeld. Hij komt van de wc af en ik confronteer hem ermee. Ja zegt hij, leuk toch? Ik zeg ik snap het niet, we gaan het weekend samen doorbrengen en je hebt mij in 25 jaar nog nooit een bijzondere vrouw genoemd. Hij bleef erbij dat dit voor mij bedoeld was. Wat moest ik? De grote vakantie stond voor de deur en alles was al geboekt en betaald. Ik kon het de kinderen niet aandoen. Dan nog maar even de schijn ophouden. Het werd uiteindelijk een geweldige vakantie, alhoewel mijn man wel vaak op zijn telefoon zat. Dat viel op omdat hij daarvoor helemaal niks met die telefoon had.
Drie maanden later zitten we samen in de serre muziek te luisteren, als hij opstaat en naar bed wil, vraag ik hem naar zijn telefoon. Ikzelf was nog niet van plan om naar boven te gaan, ik wilde nog wel even muziek luisteren. Hij werd ineens zo nerveus, schonk nog een whisky in en ging weer zitten. Met zijn telefoon in zijn handen, maar wat was hij aan het doen? Het was donker buiten en ik zag in het raam dat hij foto’s en appjes aan het wissen was… Ik vroeg het aan hem en hij zei ik ben nog even wat muziek aan het zoeken… Ik zeg ik ben toch niet gek ik zie het in het raam. Toen stond hij op en zei ik ben dat gezeik van je zo zat, ik ga… En hij is niet meer teruggekomen. Twee weken later vertelde hij mij dat hij inderdaad een ander had.
Hij ging tijdelijk in een vakantiehuis wonen en liet mij achter met de kinderen. Voor een huurhuis moet je hier minimaal twee jaar ingeschreven staan. Vijf maanden lang was ik alleen met de kinderen, als ik het wel eens moeilijk had met twee pubers, zei hij, ja Babet straks moet je het ook alleen doen en ik heb nu geen tijd. We hadden afgesproken dat hij om het weekend in ons huis was met de kinderen en ik ging dan naar mijn moeder. Aan de kinderen vertelde hij dat hij geen zin had om een weekend vader te worden voor twee jaar… Maar ja wat moest ik?
Ineens had meneer een huis voor mij gevonden via particulieren een dorp verderop. We zijn gaan kijken en voordat ik het wist was mijn ex een mondelinge huurovereenkomst aangegaan met die vrouw dat ik binnen een maand zou verhuizen. Er werd gewoonweg niks aan mij gevraagd. Gelukkig heb ik dat nog terug kunnen draaien. Het was wel duidelijk dat mijn ex zo snel mogelijk van mij af wilde en verder wilde gaan met zijn leven. Hij zat al veel verder in zijn proces.
Hij had al de papieren van het echtscheidingsconvenant ook al in huis en ingevuld, of ik dat even wilde nakijken en desnoods aanvullen wat mijn wensen waren. Ik was daar nog lang niet aan toe, zat in een enorme rollercoaster van emoties. Maar daar had meneer totaal geen boodschap aan. Zo ook met het “vriendje” de verzekeringsadviseur, die voordat ik er erg in had al alles voor mij had uitgerekend wat ik ging krijgen aan alimentatie enzo . Een keurig rapport. Mijn ex wilde ook helemaal niet naar een mediator of advocaat. Nee wij konden dit toch wel zelf, dat was toch anders zonde van het geld? Iets in mij zei, dat het niet klopte. Er was iets, maar wat daar kon ik mijn vinger niet op leggen. Toen ik uiteindelijk het huurcontract moest gaan tekenen en daar samen zat met mijn ex – geen idee waarom hij daar bij zat – en alles duurder werd dan ik dacht en daar eigenlijk bedenktijd om vroeg. Is mijn ex woedend naar ons huis gereden en heeft daar de kinderen tegen mij opgezet. Ik kwam niks vermoedend thuis en mijn zoon zei, wat jij mij nu hebt aangedaan ik hoef jou nooit meer te zien en mijn dochter zei, bedankt ma dat je mijn leven verpest hebt.
Wordt vervolgd…
Groeten Babet
