Ik vergeet het nooit meer, de kerstdagen het eerste jaar na mijn scheiding had ik de kinderen en met oud en nieuw waren ze bij hun papa.
Heel goed geregeld allemaal en ook prima omdat ik wist dat ze het bij papa heerlijk hadden. Mijn eerste oudjaarsavond alleen zonder kinderen en zonder partner.
Ik was nog niet toe aan flink stappen en mijn vriendenkring bestond voornamelijk uit mensen die getrouwd waren en met elkaar en hun kinderen de jaarwisseling vierden. Ik besloot gezellig oud en nieuw bij mijn familie te vieren. Iets wat ik wel vaker deed en waar ik me prettig voelde. Zo verliep ook oudjaarsavond. Lekkere hapjes, gezellige praatjes, wat spelletjes, TV kijken en de tijd verschoof langzaam richting twaalf uur. Hoe dichter de klok naar de twaalf opschoof hoe meer gewaar ik werd van het feit dat dit afgelopen jaar een bizar jaar was geweest.
En dan is het opeens toch nog onverwacht twaalf uur, iedereen is opgewonden blij. De kurken ploppen van de flessen en de nieuwjaarswensen komen je tegelijk met zoenen en een stevige hug tegemoet. Een verward gevoel kan je dan overvallen. Het jaar wat veel dieptepunten kende sloot je net af, maar het jaar wat zich nu aandient ken je niet. Je hebt geen idee wat er op je te wachten staat en of je, net als de rest nu zo blij bent, is al helemaal de vraag. Het plotselinge gemis van mijn kids en gewoon van hoe het was voor ons als gezin. Een mix aan gevoelens, mensen die je even willen steunen maar waar je dan ook niet echt voor open staat. Ik zag iedereen naar buiten gaan voor het vuurwerk, het enige wat ik kon doen was mijn telefoon dichtbij houden. Hopende dat de kinderen even zouden bellen. En dat deden ze, ik hoorde uitgelaten stemmen. Opgewonden van het feit dat er eindelijk vuurwerk afgestoken mocht worden en dat zij hier ook aan konden deelnemen. Even, heel even was ik zo nabij dat het voelde alsof we apart maar toch samen waren. Na de kids sprak ik nog even met hun papa, het was even zoeken naar woorden die pasten bij onze situatie. We wensten elkaar een goed jaar, dat leek beter de lading te dekken dan elkaar een gelukkig nieuwjaar wensen. Het woord gelukkig voelt gewoon ongemakkelijk zo kort na een scheiding.
[tweet_box design=”box_12_at” pic_url=”https://miesmagazine.com/wp-content/uploads/IMG_3153.jpg” author=”Miriam”]We wensten elkaar een goed jaar, dat leek beter de lading te dekken dan elkaar een gelukkig nieuwjaar wensen.[/tweet_box]
Alles wat ik hiervoor schreef speelt zich af in een tijdsbestek van hooguit vijf minuten. En zelden voelen vijf minuten zo intens en onvergetelijk. Na het telefoontje besloot ik de vertraagde tijd uit te stappen en in het feestgedruis terug te stappen. Wat zo’n 5 minuten deden was nog wel voelbaar, vooral fysiek. Ik had gezellig wat drankjes op maar mijn lijf voelde compleet nuchter aan. Zo zie je maar hoe het lichaam kan reageren op prikkels.
De eerste keer alleen 1 januari doormaken vond ik een rare gewaarwording. Normaal is het een dag met bezoek aan de (schoon)familie en dat is dan opeens anders. Wat mij enorm hielp was dat ik af gesproken had met andere mensen en dat ik ook gewoon mezelf tijd heb gegund om te laten komen wat zich aandiende.
De jaarwisseling is bij uitstek iets waar je haast niet omheen kunt. Je kunt de avond wel je bed in duiken en doen alsof er niets aan de hand is, maar heel wat mensen zullen je erna een gelukkig nieuwjaar willen wensen. Hoe ga je hiermee om, hoe kun jij je voorbereiden op dat wat gaat komen? Hoe kom je die jaarwisseling door? Het is goed te doen en wees gerust, ook de jaarwisseling en alles wat er bij hoort gaat voorbij. Je doet jezelf een groot plezier als je het jezelf gunt om elke emotie die zich aandient te omarmen. Voel je verdriet, het verlaten, de boosheid, opgeluchtheid, eenzaamheid, blijdschap of welke emotie dan ook en neem de tijd om dit bewust toe te laten. Dit hoeft zeker geen uren te duren maar je kunt er gerust bij stil staan (in gedachten) of even mee gaan zitten op de bank. Een korte innerlijke scan kan helpen, vraag jezelf af wat je voelt, waar je dit voelt en zeg gerust tegen jezelf “alles wat ik voel is goed en mag er zijn”. Het effect hiervan is dat je ruimte geeft aan dat wat zich aandient en dit kost mogelijk best wat energie. Echter, het proberen te negeren of weg te duwen kost ook energie en dat levert niets op omdat het steeds terug zal keren. Dat is niet het geval bij het toelaten van emoties. Als je bang bent dat je verzuipt in je emoties is het ook prima dat je met jezelf afspreekt dat je er bijvoorbeeld maximaal een kwartier of half uur voor uit trekt.
Ga je de jaarwisseling in een grote groep feestelijk vieren, kijk dan of er iemand is die jij kunt vragen of hij of zij in het geval dat je even je verhaal wilt delen bereid is om er dan voor je te zijn. Dit kun je het beste vooraf organiseren/vragen zodat je het geregeld hebt en op het feest alleen maar even een knipoog of iets hoeft te geven aan de betreffende persoon en je kunt even op iemand steunen of je verhaal delen. Ik hoor regelmatig dat het alleen al regelen dat iemand er is al genoeg kan zijn. Dat mensen hier vaak geen gebruik van maken, maar dat dit wel steun biedt.
Word je gevraagd om ergens gezellig naar toe te komen, maar gaat je voorkeur er naar uit om alleen te blijven dan is dit ook prima. Doe wat het beste voelt voor jou. Wellicht kun je wel met deze mensen afspreken dat als je je in de loop van de avond bedenkt dat je dan alsnog mag aansluiten. Soms lijkt het je heerlijk om thuis te blijven, maar denk je er opeens toch anders over. Hoe fijn is het dan om te weten dat je ergens welkom bent.
Als je kinderen hebt en je wil thuisblijven, maak er dan met elkaar een fijne sfeervolle avond van. Hoe moeilijk het ook is, kan zijn, als je als ouder laat zien dat je het gezellig kan maken, dan is dit voor de kinderen ook fijn. Voor hen is het immers ook de eerste keer dat ze zo de jaarwisseling vieren. Natuurlijk kun je met de kinderen ook naar familie en vrienden om daar de jaarwisseling te vieren. Als je kinderen het gedurende de avond lastig krijgen of ze willen contact met de andere ouder geef ze hier dan de ruimte voor. Ook zij vinden dit (soms) een hele verandering en dan is het fijn dat alle gevoelens die zich aandienen er ook mogen zijn.
Kortom, de jaarwisseling staat voor de deur en het kan je echt helpen als je jezelf hier op voorbereidt. En als je vooral gaat feesten en helemaal geen gemis ervaart is dat wat er is, ook dat is prima. Mijn scheiding ligt inmiddels al heel wat jaren achter me en ik kan je vertellen dat de heftigheid van het gemis zeker is afgenomen. Nog elk jaar dat de kinderen niet bij me zijn bellen we even na twaalven en wensen we elkaar een fijn nieuw jaar vol liefde en plezier. En na die jaarwisseling dient zich voor één ieder weer een heel nieuw jaar aan. Een jaar vol kansen en mogelijkheden, met up’s en down’s en met mindere en heerlijke momenten.
