De liefde voor een kind is zo puur
Iets dat is ingegeven vanuit moeder natuur
In het ouderschap zal iedere ouder wat moeten groeien
Onwetendheid in het begin waar ouders ook wel eens mee stoeien
Ieder kind heeft het nodig geborgenheid en veiligheid te kunnen voelen
Dat is wat wij als Kindbehartigers vanuit het kinderrechtenverdrag met ‘zich zorgeloos kunnen ontwikkelen’ bedoelen
Bij voorkeur gebeurt dit met beide ouders om het kind heen
In één huis, als gezin samen, een voor het kind belangrijke bouwsteen
Soms lukt dat helaas niet en gaan ouders als partners uit elkaar
Gelukkig gaat dit veelal moeiteloos, helaas soms ook met veel conflicten gepaard, dat is voor een ieder loeizwaar
De liefde voor het kind zit er voor altijd
Alleen zijn ouders door de ex-partnerdynamiek niet meer tot alles toe bereid
Onbewust kan een kind tussen de ouders in komen te staan
In sommige gevallen zelfs zo erg dat het tot ouderonthechting kan doorslaan
Uit cijfers blijkt dat één op de vijf kinderen het contact met een uitwonende ouder verliest
Dit is niet iets waar het kind oprecht zelf voor kiest
Onvoorwaardelijke liefde van een ouder die van nature aanwezig is
Maakt dat we met elkaar mogen waken voor ouderonthechting en dat we kinderen niet belasten met dit gemis
Laten we daarom ieder kind de vanuit het kinderrechtenverdrag gestelde zorgeloze ontwikkeling gunnen
Zodat zij onbelast hun toekomst als volwassene in kunnen
♥
19 september 2018 @ 08:16
Mooi geschreven.
Daar doe ik gaarne mijn bijdrage bij: Kinderen.
Zo onschuldig gekleurd of blond .
Geboren met een handicap.
Ziekte of gezond .
Wij dienen te zorgen dat het er komt .
Door ze te geven.
Waar ze mee kunnen leven .
Zoals-een onderdak.
Liefde, bescherming.
Voedsel, drinken.
Kleding, zorg en onderwijs.
Ze hebben recht op een menswaardig leven.
Maar ook het recht op vrijheid.
Op familie,vrienden.
Nichten en neven .
Ouders oma,s en opa,s voor het leven .
Een veilig gevoel voor de rest van hun leven.
Maar helaas zijn er ook vele die dat niet doen of deden .
En om deze kinderen gaat het deze week even.
Denk aan die kinderen.
En niet enkel deze week.
Wij hebben de plicht
Om altijd voor ze te zorgen.
Omdat ze vaak nog te klein/jong zijn
Om dat zelf te kunnen doen .
Dus neem ook het fatsoen .
Om te kijken of andere ouders het ook liefdevol doen .
Een baby kan al helemaal niets zeggen .
Laat staan het uit te moeten leggen .
Dus moeten wij dat voor hen blijven doen .
Ook deze kinderen vroegen niet om het leven .
Maar hopelijk mogen ook zij ooit beleven .
Dat ook deze kinderen een wereld krijgen.
Waar ook alle kinderen recht op hebben.