Mijn dochter zit op een KIES. Een training voor kinderen van gescheiden ouders. Een training voor kinderen van ouders in scheiding…
KIES…..daar mogen kinderen samen hun verhaal kwijt
KIES daar krijgen kinderen een stem.
Mijn lieve prachtige dochter…
Ze komt steeds terug vol verhalen, is zo blij dat ze mag en kan vertellen.
Dat ze kan praten over hetgeen ze meemaakt, heeft meegemaakt.
Dat ze gehoord wordt…niet alleen is…
Een stem…ze krijgt een stem…
Ze komt ook met verdrietige verhalen. Verhalen van andere kinderen waar zij ook verdrietig van wordt, niet begrijpt wat ze meemaken, waarom ze nare dingen meemaken.
Ouders die boos zijn op hun kinderen, boos zijn op hun ex, de ander verwensen, uitschelden, vernederen, treiteren, jaloers zijn op nieuwe partners en dat het leven van de ander doorgaat…
Ze legt haar vragen bij mij.
Ik hoor het aan…en ik schaam me…
Ik schaam me voor ons als ouders. Ik schaam me voor het feit dat ouders in scheiding zo voorbij gaan aan de kinderen. Dat we zo vol zijn van ons eigen verdriet, boosheid, wraakgevoelens, dat we onze kinderen vergeten….
Wat moet ik zeggen…
Dat we domme ouders zijn, reageren uit onmacht, niet luisteren….en ja…vooral dom zijn.
Mijn lieve dochter….
Ze vertelde over de rechten van het kind.
We gingen ze samen doornemen…
kinderen hebben recht op onderwijs…
kinderen hebben recht te leven in veiligheid…
kinderen hebben recht te houden van beide ouders…
kinderen hebben recht op omgang met beide ouders…
kinderen hebben een stem.
Een stem……daar ontbreekt het vaak aan.
wat wilden deze kinderen allemaal al graag 12 zijn.
Dan kregen ze een stem.
Mochten ze naar de rechtbank.
Vertellen wat zij wilden.
Zou de rechter dan wel luisteren?…
Mijn lieve dochter, mijn lieve meisje…
Ik wil luisteren, jou een stem geven, er voor je zijn
jij bent voor mij alles.
Meer waard dan elke eigen emotie..
Emoties gierend door mijn lijf…van boosheid, verdriet, angst, eenzaamheid..
Niet kunnen vatten wat we meemaken, moeten doorstaan
Ik wil elke vernedering voor jou ondergaan, elke smaad, elke bedreiging, gescheld, en zoveel meer…
Ik neem ze, ik slik…en ja…soms verdrink ik..
Maar jij….
jij bent degene die steeds weer zorgt dat ik blijf staan…er weer uit klim
Want jij…zo klein..zo jong als je bent,
Jij bent mijn held die…zo sterk…alles maar ondergaat..zo wijs
Jij blijft een lach delen…ondanks alles
Mijn lieve meisje…mijn prachtige dochter…mijn mooie kind..
Ik kies jou…elke keer…opnieuw…en opnieuw..en opnieuw..
Ik……KIES.
Judith
20 maart 2016 @ 09:15
Lieve Rafi,
Ik had het geschreven kunnen hebben, mooi, dank je wel. Ik wens je moed en kracht en de keuze voor jou en jullie om de juiste te maken en dat jij ook een plek hebt voor jouw verhaal!
Judith