Terwijl menigeen zijn kerstmenu aan het opstellen is of nog gauw de stad induikt op zoek naar een blinkende feestoutfit voor Oudejaar of de nieuwjaarsreceptie op het werk buig ik me al over de zomerplanning.
Beetje vroeg, zou je zo denken. Maar, niets is minder waar! Met 4+2 kinderen, waarvan er 4 in het om-de-week-ritme bij ons zijn en 2 in de zomermaanden telkens 2 weken blijven, komt er toch wel een hoop planning aan te pas. Met 3 van de 6 die studentenwerk mogen doen dienen we ook met deze factor voor het eerst bewust rekening te houden…
Voorheen lag het allemaal wat simpeler, hoewel er ook toen al enige proactieve aanpak nodig was op het vlak van “zomerplanning”: in de zomervakantie gingen mijn kinderen 10 dagen op kamp, een week kamperen met papa en plusmama. De 2 kinderen van mijn man namen we tussendoor al eens mee op verlengd weekend en met hun mama gingen ze op hun beurt dan ook op verlof. Mijn man en ik planden daarenboven elke zomer een midweek met de 6 kinderen in een vakantiehuis. Samenvattend is onze nieuw-samengestelde kroost dus best wel verwend met elk minstens 3 vakantietripjes in die 2 zomermaanden.
Ondertussen zijn er dus de ambities van de oudsten om in de vakantiemaanden ook hun eigen jaarbudget financieel wat op te waarderen en tegelijk zijn er de plannen om dat zuurverdiende geld gedeeltelijk in diezelfde zomermaanden over de balk te gooien tijdens meerdaagse festivalletjes of zonnige vakantietripjes met de familie van vrienden of liefjes mee (de oudste van onze kinderbende wordt er al 20 volgend jaar). “Wie, wat, waar, wanneer, hoe”, daar staan ze nu – in december – uiteraard nog niet bij stil. Zalig toch, die jeugdige spontaniteit! Ook op het vlak van vakantiewerk kunnen ze uiteraard nu nog niet zeggen of ze in juli dan wel in augustus gaan werken en waar. Allemaal onzekere factoren dus. Ook gaan mijn jongens de komende zomer één week langer op vakantie met hun papa, omdat het vorig jaar zo leuk was. De zomerkampplannen blijven naar goede jaarlijkse gewoonte nog even behouden, want ze amuseren er zich elk jaar opnieuw rot. (Gezien deze zekerheid heb ik vandaag alvast hun deelname bevestigd, kwestie van er op tijd bij te zijn.)
Op het zomerkamp na dus weinig concrete knopen die we nu al kunnen doorhakken, besefte ik vandaag. Voeg daar nog aan toe dat ik geen idee heb waar ik volgend jaar zal werken en hoe het me dan financieel zal vergaan en je hebt een heleboel “onzekere” factoren op een hoopje.
Ik hoor u al denken: “Gooi de langetermijnplanning gewoon overboord en doe eens gek: kies voor last-minute!” Wel, met 8 personen is dat dus totaal niet te doen. Als wij in januari ons vakantiehuisje voor de gezinsmidweek niet geboekt hebben, dan vallen we uit de vakantieboot! Want, betaalbare huizen met een capaciteit van 8 personen en toch wel enige luxe zijn heus niet zo dik gezaaid.
Waar is de tijd dat ik met 4 energieke kleuters zat, pas gescheiden, en ik het financieel en organisatorisch niet zag zitten om met de jongens op vakantie te gaan. Jarenlang was er geen nood aan een gedetailleerde langetermijnvisie als het op de invulling van de zomermaanden aankwam: in de vakantie was ik 2 weken verplicht aaneengesloten thuis (1 week met hen, 1 week zonder) en deden we gewoon leuke dingen in de buurt. Eten en slapen deden we thuis en voor de rest amuseerden we ons. Zo heerlijk ongecompliceerd.
Misschien moet ik er in april gewoon met mijn man even alleen op uit, ergens naar de zon, kwestie van in alle rust de komende zomerplannen te bekijken…
