Ouders in scheiding: ontoerekeningsvatbaar!

Echtscheidingsland geeft een signaal af. Het belang van kinderen moet voorop.

Jaarlijks zijn er zo’n 70.000 kinderen betrokken bij een echtscheiding. Dat hun belang het zwaarst moet tellen, daar zijn we het allemaal over eens. Maar hoe gaat dat in de dagelijkse praktijk? Dan horen we heel andere verhalen. Over ouders die ineens totaal de weg kwijt zijn. Over kinderen die pas aan het eind van het verhaal aan bod komen.

Mijn vaststelling luidt daarom: ouders in scheiding zijn ontoerekeningsvatbaar.

Dus niet in staat weloverwogen beslissingen te nemen. Beslissingen die bepalend zijn voor de rest van het leven van henzelf. En die van hun kinderen. Dat klinkt dramatisch en dat is het ook. Tenzij ouders hierop gewezen wordt en handvatten krijgen om hiermee om te gaan.

Een echtscheiding met kinderen in het spel vraagt om deskundige begeleiding. Doe je dit niet, dan heeft dit consequenties voor de kinderen op de langere termijn. Om kinderen een goede toekomst te bieden, zullen ouders eerst in het reine moeten komen met zichzelf en hun ex partner. Dit vraagt veel van ouders omdat verdriet, onvermogen, schaamte, schuldgevoel en het gevoel van falen in eerste instantie leidend zijn.

Ook vijandigheid, wrok, gekwetstheid en boosheid liggen altijd op de loer.

Kortom: het zijn grote mensen emoties en de vraag is of je kinderen daarmee moet lastig vallen. Toch gebeurt dit. En daar zijn kinderen het slachtoffer van, tot op hoge leeftijd. 

Vijf suggesties voor een scheiding in het belang van kinderen.

1. Conflictmanagement onder leiding van een professional. Zowel individueel als met elkaar. Hoe ga je om met jouw innerlijke strijd en met die van de ander?
   Dit vergt inspanning en vooral grootmoedigheid.
2. Neem je verantwoordelijkheid als ouder. Ook in één van de moeilijkste fases van je leven. Opdracht: in het bijzijn van je kinderen nooit over je eigen verdriet, wrok, woede of wanhoop praten.
3. Kinderen hebben recht op troost van hun ouders. Niet andersom!
4. Laat kinderen met een deskundig vertrouwenspersoon praten. Kinderen hebben namelijk altijd veel meer verhaal dan ze bij hun ouders loslaten.
5. Blijf in gesprek. Dat gesprek gaat onbeperkt door. Ook als je er als ouder klaar mee bent of de scheiding allang achter de rug is. Kinderen zijn immers in ontwikkeling en worden in al hun levensfases geconfronteerd met hun opgedane scheidingsleed. Een scheiding is een blijvende kwetsuur in hun leven.

Conclusie:

Zowel ouders als scheidingsexperts zouden zich meer bewust moeten zijn van de ontoerekeningsvatbaarheid die van elke ouder (tijdelijk) bezit neemt.