Een ziekenhuisopname is nooit prettig, zeker niet voor een kind.
Een verblijf in een vreemde omgeving met onbekende mensen en soms pijnlijke onderzoeken en prikjes, dat is echt wel ingrijpend. Soms moeten kinderen vanwege een ernstige ziekte langere tijd in een ziekenhuis verblijven. Ze kunnen dan alle steun van hun ouders gebruiken. Ouders hebben een belangrijke rol in het opvangen en ondersteunen van hun kinderen. Maar helaas doen er zich geregeld schrijnende situaties voor. Zo kunnen gescheiden ouders ver gaan in het halen van hun eigen gelijk. Boven het bed worden ruzies uitgevochten over de verbroken relatie, over wie bij het kind mag zijn, wie de beslissingen neemt en wie wel of niet recht op informatie heeft. Het kan zo ver gaan dat de ouders vergeten wat het kind echt nodig heeft en ja, het zelfs inzetten voor hun eigen belangen.
Een kwestie van gezond verstand of …
Bij verblijfsco-ouderschap of bij een omgangsregeling waarbij één ouder het kind slechts in het kind ziekweekend ziet, kan zo’n ziekenhuisopname wel eens tot spanningen leiden. Dat hoeft natuurlijk niet noodzakelijk zo te zijn. De ex-partners kunnen immers ook gewoon hun gezond verstand gebruiken en samen beslissen om die regeling soepel toe te passen, naargelang de noden en behoeften van hun kind op dat moment. Uiteraard kunnen ook de eventuele andere kinderen mee opgenomen worden in die tijdelijke afspraak zodat ook hun opvang en zorg gegarandeerd blijft. Op die manier kunnen oplopende emoties en voortdurende conflicten aan een ziekenhuisbed vermeden worden.
Bekvechten over de verblijfs- of omgangsregeling
Natuurlijk gaat het niet altijd zo eenvoudig. Sommige ouders willen zich strikt aan de afgesproken verblijfs-of omgangsregeling houden en wensen hun ex- partner daarbuiten niet aan het bed van hun kind zien. Soms lopen de spanningen hoog op en kan de tussenkomst van een bemiddelaar, een maatschappelijk assistent, de behandelende arts of…nodig zijn. Zo kan men duidelijk maken dat de opname in het ziekenhuis voor een nieuwe situatie zorgt waarvoor de afspraken niet vooraf zijn vastgelegd. Men kan de ouders wijzen op de behoeften en noden van het kind en dat op zo’n moment de aanwezigheid en de aandacht van beide ouders onontbeerlijk zijn. Veel ex-partners komen gelukkig in een crisissituatie toch tot overleg en proberen zoveel mogelijk samen de zorg voor hun kind op te nemen. Helaas gebeurt dit niet in alle gevallen….
Bekvechten over de behandeling
Tijdens een ziekenhuisbezoek of -verblijf moeten er soms samen met de arts beslissingen genomen worden over een mogelijke ingreep, behandeling of therapie. Voor een optimaal verloop is het belangrijk dat beide ouders instemmen met de behandeling en betrokken worden bij de zorg. Dat vraagt een constructieve opstelling van beide partijen bij overleg en samenwerking, waarbij het belang van het kind altijd moet primeren. Heel wat ex-partners slagen hierin, zij het soms moeizaam. Jammer genoeg lukt dat niet altijd en binden ex-partners met elkaar de strijd aan over wie er beslissingen mag nemen, wie inzage heeft in het dossier etc. Het spreekt voor zich dat dit nefast is, zowel voor de behandeling op zich als voor het welbevinden van het kind. Sommige ziekenhuizen adviseren in zo’n geval om een bemiddelaar te raadplegen. Dat leidt meestal tot snellere en betere oplossingen dan het starten van juridische procedures.
In een volgende bijdrage geef ik een overzicht van de wettelijk vastgelegde rechten en plichten van gescheiden ouders bij de medische behandeling van hun kind.
