In de vorige blog vertelde ik over de enorme lol van het rigoureus opruimen en de afvalcontainer als symbolische daad van verzet die een nieuwe periode inluidt.
Maar ondanks alle mentale operaties en lessen (knoop doorhakken, focus op de mooie dingen die je gehad hebt, focus op wat er nog mogelijk is ….) kunnen we er niet omheen dat leven in je eentje om allerlei redenen gepaard gaat met allerlei (voor mij) nieuwe praktische hobbels.
Eten, elke dag weer opnieuw
Laat ik beginnen met eten. Elke dag moet je dat weer een paar keer doen. En het liefst eet je een beetje gezond. Ik hoor van veel ‘collega-slachtoffers’ dat ze dit wel een ding vinden. Ze hikken aan tegen de vraag wat ze nu weer moeten eten, hebben geen zin om boodschappen te doen … En dan komt het er vaak op neer dat er iets ‘snels’ wordt gemaakt zo uit de koeling of vriezer, of er wordt wat online besteld. Eigenlijk kan ik hier kort over zijn. Ik heb mijn hele leven al veel van het kookwerk gedaan, vind het leuk om te doen, houd ook van gevarieerd eten. Maar inderdaad, het is leuker en gezelliger als je (af en toe) voor iemand mag koken en samen van de maaltijd kunt genieten.
(PS tussendoor: ik heb nog nooit boeken gelezen over eten en gezond leven, maar nu dan toch door een vriend op het pad gezet van ‘de voedsel zandloper’. Dus ik probeer minder suiker, minder brood en pasta’s, meer groentes etc. Gaat niet om afvallen maar over een manier om langer en gezonder oud te worden. Gaat ook om bewegen en sociale contacten, dus niet alleen om wat je eet).
Verzorging
Dan de uiterlijke verzorging en de schoonmaak. Kleren kopen maar vooral wassen en strijken. Omdat ik mijn voorraad kleren fors heb uitgedund en weer veel kastruimte heb, vind ik het ook wel leuk mezelf te verwennen met wat andere (nieuwe, maar ook 2de handse) kleren of schoenen. Ik vind van mezelf niet dat ik een ‘goede smaak’ heb en durf ook te weinig af te wijken. Maar ik wil hier wel stappen zetten. Dan maar een keer iets kopen wat achteraf geen goede keuze was. Ik ben ook weer begonnen met ‘geurtjes’. Niet iets wat ik van nature doe, maar ik moet zeggen dat ik het nu toch wel leuk vind hier mee te experimenteren. En wat vaker scheren dan vroeger.
Wassen is makkelijk zat. Mijn wasmachine heeft wel 30 menu’s volgens mij, maar ik gebruik er altijd maar één, dus ik geloof het verder wel. Strijken had ik eigenlijk nog nooit gedaan (schande!) en ik heb er altijd als een berg tegenop gezien. Maar Youtube is je vriend! Een paar filmpjes opgezocht, daar een klein stappenplannetje van uitgeprint en op de kast naast de (nieuw aangeschafte) strijkplank geplakt. En oefening baart kunst. In het begin deed ik nog 10 minuten over één blouse, nu zal dat pakweg de helft van die tijd zijn. En het geeft een goed gevoel, dat je het allemaal zelf kan. En het er ook nog toonbaar uitziet.
Tuin
Dan de tuin. Oef, dat is een ander onderwerp. Ik wist niet dat gras en planten zo snel konden groeien. Het eerste half jaar heb ik het laten versloffen. Maar op een gegeven moment kom je er niet meer door. Ik heb me nog even verdiept in het concept ‘natuurtuin’ maar was toch ook geen oplossing. Uiteindelijk heb ik ook hier maar een forse container besteld en er een paar weken voor uitgetrokken het hele spul van voor tot achter eens flink te snoeien. Gelukkig heb ik hier wel hulp bij gehad, want het is echt een flinke klus. Maar toch voelt ook dit dan weer goed als de klus is geklaard. Ik heb me nu voorgenomen er niet langer tegenaan te hikken maar elke week 1 of 2 uurtjes wat werk te verrichten in de tuin. Maar het is vooral je mindset: van ‘er tegen aan hikken’ en ‘voor je uit schuiven’ probeer ik nu in de modus te komen van ‘het is gewoon elke week een uurtje buiten in de natuur’ tot ‘uurtje work-out in de tuin is goedkoper dan de sportschool’ haha.
Les 9: zie een klus die toch gedaan moet worden als een work-out.
Nieuw ritme
Het heeft me wel een half jaart gekost voordat ik op deze manier een nieuw eigen ritme te pakken had. Met horten en stoten is het gegaan. En dat het in diezelfde tijd volop corona-tijd werd, heeft ook niet geholpen. Natuurlijk heb ik best een aantal avonden in een klein putje gezeten en zag ik de vrolijke en fijne(re) kanten niet meer. Maar inmiddels kan ik me vaak verheugen als ik na een dag buitenshuis weer terug ‘mag’ naar mijn eigen vertrouwde omgeving.
Toch even schrikken
Dan toch nog wat slecht nieuws. Ik ben behoorlijk geschrokken van mijn huishoudboekje in de nieuwe situatie. Als je alleen woont in je oude huis, dan blijven de kosten grofweg hetzelfde (gas, water, licht, mobiel, Netflix, … een hele lange lijst). Maar die kosten moet ik nu allemaal zelf ophoesten. Verder had ik in het begin wat grotere uitgaven om het huis opnieuw in te richten. Door corona waren de inkomsten nagenoeg naar nul terug gevallen. Ik ben dus noodgedwongen heel kritisch door al mijn vaste kosten gegaan. Ik teer nog steeds in op mijn reserves maar heb het terug kunnen brengen tot hanteerbare proporties.
In de volgende blog ga ik mijn reeks afronden.