Marieke is de stem van kinderen tijdens de scheiding van hun ouders. Lees dit mooie verhaal over hoe een kind een doorbraak kan maken in een lastige situatie.
Boosheid, verdriet. Het zit er allebei.
Je smijt kaarten naar mijn hoofd.
In plaats van dat ik je daarop wil aanspreken, begrijp ik dat je dit doet omdat je dit nergens anders kunt.
Je bent je hier vertrouwd gaan voelen.
Bij mij als jouw Kindbehartiger.
Daar was tijd voor nodig.
Veel tijd.
Je vertrouwde niemand.
En wie was ik dan wel……
De zoveelste met wie je ‘moest’ praten.
Je zweeg de eerste keren.
Je keek mij niet aan.
Je wilde niets.
Dus deden we soms niets.
Ik liet je.
Elke keer kwam je toch…..
Tot deze keer aanbrak.
Je van de spelmaterialen die ik had neergelegd een set kaarten pakte.
Je twee kaarten naar mijn hoofd smeet.
Ik je opnieuw liet.
Je mij niet aankeek.
Totdat ik de kaarten pakte en ze naast mij neerlegde.
Je keek en wees naar de kaarten waarna ik ze las.
De kaarten die aantoonden dat je geen vertrouwen meer hebt in je ouders.
Geen wensen durft uit te spreken, omdat ze toch niet in vervulling zouden gaan.
Al zoveel jaar gedoe tussen je ouders.
Als zoveel jaar twee kampen.
Al zoveel jaar mensen die zich ermee bemoeien.
Al zoveel jaar onrust en onduidelijkheid.
Al zoveel jaar geen hoop meer dat er iets zou gaan veranderen.
Totdat er een kleine opening kwam.
Totdat je ouders een mini stapje zetten.
Dankzij die twee kaarten die je naar mij smeet.
Dankzij de stap die je toch hebt durven zetten.
De stap waarbij je hebt laten zien dat je ouders aan zet zijn.
Want ja, als kind heb je nodig dat je ouders stapjes zetten. Al zijn het maar mini stapjes.