Als ouder blijf je voor altijd met elkaar verbonden, of je nu wilt of niet.
De minder leuke karaktereigenschappen kunnen worden uitvergroot en zijn dan ineens hels of verschrikkelijk. En dan maakt het echt niet uit of je scheiding 3 jaar, misschien 7 of zelfs wel 15 jaar geleden plaatsvond en of je een goede verstandhouding als ouders met elkaar hebt. Het kan altijd zomaar zijn dat je recht tegenover elkaar komt te staan, boosheid weer aan de oppervlakte komt om gehoord te worden.
Dat gebeurde bij Lucia en Michiel in de zomervakantie. Beiden zijn zij na hun scheiding verder gegaan met hun leven; ze hebben nieuwe partners, Michiel heeft ook kinderen gekregen met zijn nieuwe partner en de relatie als ouders loopt eigenlijk best soepel. Natuurlijk zijn er irritaties, maar die weten ze altijd op te lossen of niet voorop te stellen in hun interactie. Tot op een avond tijdens het maandelijks overleg, Michiel met de mededeling kwam dat hij met zijn gezin voor een jaar naar het buitenland zal vertrekken, in verband met werk. In eerste instantie kon Lucia rustig reageren, maar naarmate de dagen verstreken en het besef kwam wat dit voor haar betekende, werd ze bozer, en verdrietiger. Het bracht zoveel vragen en wederom onzekerheid op, en met name over zorg voor hun kinderen: hoe zouden ze erop reageren? Wat als ze mee wilden? Hoe moest ze de dagelijkse dingen en werk regelen als ze fulltime de zorg over de kinderen had?
Haar initiële reactie was dat hij maar meer moest betalen, zijn zorgdagen moest regelen, elk kwartaal moest overkomen. En nog meer gedachten en ideeën passeerden de revue.
Gelukkig was Lucia al eerder bij een scheidingscoach geweest en wist ze
- afstand te nemen van de emoties en gedachten
- mensen om zich heen te verzamelen die met afstand naar de situatie konden kijken en haar advies konden geven
- uit te zoeken hoe het nu eigenlijk zat met de alimentatie en praktische zaken, zoals advies van een kindercoach over hoe dit aan de kinderen te vertellen.
Door haar emoties te overzien, en voelen, en tegelijkertijd ook in staat te zijn deze af en toe op pauze te zetten, werd de situatie weer overzichtelijker en konden ze op een volwassen manier met elkaar in gesprek.
Dat is waarom ik mijn werk zo mooi vind. De coaching richt zich in eerste instantie wel op de scheidingssituatie, maar de tools en technieken kunnen te allen tijde, en in allerlei situaties worden in gezet, zodat je ook echt het gevoel hebt elke situatie aan te kunnen.
Loop jij ook nog tegen frustraties aan, en wil je weten hoe je daar beter mee om kunt leren gaan, of ze naast je neer te leggen? Ik nodig je uit voor een vrijblijvend gesprek, zodat we samen kunnen kijken wat bij jouw situatie past.
