Ook de stem van het kind moet worden gehoord is het devies binnen echtscheidingsland.
Een prima standpunt mits op de juiste manier gewaardeerd. Want hoe klinkt die stem? Is dat een weloverwogen en vrije stem? Wat willen we van die stem horen? En hoe beschermen we die stem op korte en langere termijn?
Het kind van vandaag wordt naar voren geschoven om gehoord te worden bij rechtbanken, congressen, in documentaires en op social media platforms. Middels blogs en andere uitingen. Zij worden er zelfs van alle kanten toe verleid. Kinderen profileren zich bijna als ‘ervaren’ sprekers of schrijvers. Maar wat voelen ze achter hun woorden? En hoe verhoudt hun verhaal zich ten opzichte van hun gescheiden of scheidende ouders?
Als je kinderen voor het publieke karretje spant om de echtscheidingsproblematiek aan te kaarten, dan zijn we naar mijn smaak vele bruggen te ver. Het is inmiddels verworden tot een soort gericht – met kinderen die niet gehoord maar verhoord worden. Met alle kwetsbaarheid en (later) schaamtegevoel van dien. Hun verhalen worden als “interessante casussen” in de ether gedonderd. Vooral door zelfbenoemde “echtscheidingsdeskundigen” die willen voorstaan op hun eigen wijsheden.
Het gevaar: kinderen die het podium krijgen (applaus!) plaatsen zich precies op datzelfde ogenblik buiten het eigen ouderlijke nest. Ze worden onbedoeld beschouwers van hun eigen leed. En terloops aanklagers van hun ouders, ook onbedoeld!
Maar in diezelfde machtige beweging (bedoeld) onderdeel van de commerciële deeldrift van hun “onafhankelijke deskundige hulptroepen”. De uitslag van de wedstrijd is voorspelbaar: het ouderlijk gezag is ondermijnd. Terwijl alle kinderen levenslang een vader en moeder nodig hebben.
De clou is dat het niet zozeer gaat om dat die stem van het kind wordt gehoord.
Maar hoe die stem wordt verstaan!
Primair zal hun stem moeten doorklinken in de oren van de ouders. Wanneer dit niet het geval is dan zal de professionele buitenwacht deze connectie moeten repareren. Bij het ontstaan van een loyaliteitsconflict kan een deskundige hierbij een rol spelen. Deze dient slechts één doel; het gehoor bij vader en moeder activeren. En kinderen leren omgaan met hun ‘nieuwe’ verhouding met hun ouders. De belangrijkste taak wanneer je werkzaam bent binnen de echtscheidingsproblematiek. Misschien wel de enige taak.
Stelling
Naar kinderen luisteren en er wat mee doen is goed. Soms zelfs van cruciaal belang. Maar hen podium bieden kan fout uitpakken omdat ze de gevolgen van hun optreden niet kunnen overzien.
Conclusie
De stem van een kind is privé en dat moet zo blijven.
Foto’s: aangeleverd door Meta Herman de Groot
