De rol van stiefouders is geen gemakkelijke, er wordt veel van ze gevraagd en het vergt soms engelengeduld. De biologische ouders blijven natuurlijk altijd de echte ouders en vergeet niet dat een kind na de scheiding van zijn/haar ouders het moeilijk zou kunnen vinden om een andere volwassene toe te laten in zijn of haar leven.
“Het stiefouderschap is zoals een gerecht dat lang moet sudderen, dat kun je ook niet gaar forceren.” Vandaar dat we even een paar do’s en don’ts hebben opgesomd voor stiefouders (in spé).
NIET té graag willen
Veel stiefouders willen direct een band creëren. Met de beste bedoelingen kopen ze dan allerlei cadeaus of gedragen ze zicht als de ‘coole’ ouder om de band met stiefkind(eren) zo snel mogelijk te bevestigen. Kinderen zijn echter niet gek en zien daar dwars doorheen! Wees realistisch…en blijf vooral jezelf, alleen zo maak je kans om een stabiele stiefouder-kind relatie op te bouwen.
Volg WEL dezelfde opvoedingsstrategie als je nieuwe partner – en zijn of haar ex.
Spreek indien mogelijk bepaalde opvoedingsregels met elkaar af; hoe jullie straffen, wat eventuele taken zijn, zakgeld, bedtijden, en huiswerk bijvoorbeeld. Een kind zal sneller wennen als het weet waar het aan toe is en als het weet dat beide ouders (of alle partijen) er hetzelfde over denken.
Moedig WEL je stiefkind aan om wat alleen-tijd met ieder van zijn of haar biologische ouders te hebben.
Sommige stiefouders voelen zich wat buitengesloten als stiefkinderen wat alleen-tijd met hun biologische ouder doorbrengen. Dat is nergens voor nodig! Door ze die tijd samen te gunnen geef je eerder het signaal dat ze niet met je hoeven strijden om de liefde en aandacht van een ouder en dat je oprecht wil dat je stiefkinderen zich gelukkig voelen.
Zorg WEL dat er family-talks zijn.
Geef iedereen, inclusief de kinderen, de kans om te zeggen hoe ze zich voelen, wat ze wel en niet leuk vinden en vraag ze om zowel hun negatieve als positieve mening te delen. Vraag vooral ook, hoe zij zelf denken dat dingen beter of anders kunnen.
Stel je verwachtingen NIET te hoog.
Dit punt is vooral van toepassing op stiefouders die zelf ook al kinderen hebben. Het zal niet vanzelfsprekend zijn om je leven met een ander gezin zo in te delen zoals je al gewend was te functioneren met je eigen kroost. Met je eigen kinderen heb je geschiedenis, veel meegemaakt en een gevoel van liefde dat niet zomaar van de ene dag op de andere ook met je stiefkinderen zal ontstaan. Geef het nieuw-samengesteld-gezin tijd om aan elkaar te wennen en aan de nieuwe onderlinge dynamiek, zonder daar druk op uit te oefenen of hoge verwachtingen van te hebben. Laat het gewoon gebeuren.
Wees NIET overdreven streng.
Een veelvoorkomende fout die stiefouders maken is té streng zijn, in de hoop zo respect te krijgen. Helaas werkt dit bijna altijd averechts en zal een kind de stiefouder daardoor eerder verachten. Het is beter om de ouder de regels en discipline te laten toepassen. Nadat je de nodige tijd en moeite hebt gestoken in het scheppen van een goede band met je stiefkind(eren), maak je meer kans overwicht te krijgen.
Wees bereid dit te horen ‘Je bent mijn echte vader/moeder niet!’
Dit is dé manier waarop een stiefkind rebelleert tegen je rol als stiefouder. Wees voorbereid. Belangrijk is om dit niet te ontkennen. Blijf bij de feiten en ga geen machtsstrijd aan. Het beste advies hier is: Je hebt gelijk, ik ben niet je biologische ouder, ik ben je stiefouder. Maar dat betekent niet dat ik minder om je geef of minder van je hou.
Onderneem WEL activiteiten met je stiefkind(eren).
Ga eens samen fietsen of bowlen, volg een cursus of workshop óf ga gewoon samen boodschappen doen en kook af en toe een maaltijd met elkaar. Gezamenlijke ervaringen zijn een goede manier om een band te scheppen met je stiefkinderen. Probeer zo nu en dan eens echt wat alleen-tijd met ze door te brengen en maak dan ongedwongen samen plezier.
Neem het allemaal NIET persoonlijk.
Vergeet niet dat je stiefkind(eren) ook eigen gevoelens heeft (hebben) waar ze mee om probeert/proberen te gaan. Misschien zijn de ouders net uit elkaar, of gaat alles in hun ogen veel te snel. Kinderen koesteren lang de hoop dat hun ouders ooit weer bij elkaar zullen komen, maar de komst van een stiefouder doet die hoop varen. Een nieuw verlies (van hoop) waar kinderen ook de tijd voor moeten nemen om het te verwerken. Gun ze die tijd, het is niet persoonlijk.
Probeer WEL te luisteren.
Vergeet niet dat jij de stiefouder bent en zij het stiefkind/de stiefkinderen. Geef ze de ruimte om zich te kunnen uiten, hoe moeilijk dat misschien ook is. De meeste kinderen zullen niet zomaar tekeer gaan, ze zijn bang een ouder te kwetsen of nog meer kwijt te raken, dus maak het ze niet moeilijker. Wees begripvol en gun ze zoveel mogelijk van je geduld en goede wil. Je geduld en doorzettingsvermogen hierin zal een goed basis vormen voor een band met je stiefkind(eren).
Parenthood requires love not DNA.
