‘Vechtscheidende’ ouders

Als bemiddelaar probeer ik in mijn praktijk ex-partners in het belang van de kinderen tot een evenwichtig compromis te begeleiden.

Bemiddeling kan immers vechtscheidingen en bittere, langdurige rechtszaken voorkomen. De weg via de rechtbank drijft partijen soms nog verder uit elkaar. Het halen van het eigen gelijk is op dat ogenblik belangrijker dan het vinden van de beste oplossing…

Bemoei je er vooral wel mee…
Bemoeien met elkaars opvoeding is een van de laatste taboes die we dringend moeten doorbreken, volgens de Nederlandse Kinderombudsvrouw Magrite Kalverboer. Veel ‘vechtscheidende’ ouders vertellen immers achteraf dat ze in hun vechtscheidingsblindheid geen oog en oor hadden voor de noden van hun kinderen. Weg dus met dat taboe…

Crisis
Kinderen zijn niet altijd slechter af na een scheiding. De betrokkenheid van de ouders speelt hierbij een belangrijke rol. Alle kinderen gaan bij een scheiding door een rouwproces, een soort overgangsperiode (crisis). Het oorspronkelijke gezin is er niet meer, die stabiliteit valt weg. Kinderen en ouders moeten doorheen een onzekere en intrieste periode opnieuw op zoek naar een evenwicht (stabiliteit). Als ouders oog hebben voor de noden en behoeften van hun kinderen kunnen ze samen met hen dit proces doormaken. Maar het loopt helaas anders bij een vechtscheiding.

Vechtscheiding
Het verwoestende van een vechtscheiding is dat er helemaal geen nieuwe, stabiele periode wordt gecreëerd. De tijdelijke crisis wordt dan een permanente crisis. Dat doet natuurlijk iets met de ontwikkeling van een kind. Als ex-partners elkaar nog willen ‘raken’ dan kunnen ze dat onder meer via de kinderen doen. Kinderen worden de speelbal van hun ouders. Ze raken geklemd tussen papa en mama, ze worden ingezet als machtsmiddel. Moeten kiezen tussen twee mensen waarvan je houdt, getuige zijn van ruzies, opgezet worden tegen de ene ouder, voortdurend negatieve commentaar horen over de andere ouder… het maakt kinderen onzeker en verdrietig. Ze verliezen hun gevoel van geborgenheid, veiligheid, welbevinden. Of zoals psycholoog Steven Pont (in De Volkskrant) zegt: ‘Wat moet je als 9-jarige als je jarenlang merkt dat je vader je moeder haat, terwijl jij van haar houdt?’ In de reeks over echtscheidingen in het tv-programma Klokhuis zien we dat kinderen het hiermee erg moeilijk hebben. Een link naar dit programma vindt u hier.

Bemoei je ermee
Als ouders in hun vechtscheidingsblindheid door eigen woede en pijn geen oog en oor hebben voor de noden van hun kinderen, moet de omgeving actief ingrijpen en hun de ogen durven openen in het belang van de kinderen. ‘Huil niet empathisch mee met de vechtende ouders, maar dwing ze met de kinderen rekening te houden’, aldus Steven Pont.

Als bemiddelaar probeer ik in mijn praktijk ex-partners in het belang van de kinderen tot een evenwichtig compromis te begeleiden. Bemiddeling kan immers vechtscheidingen en bittere, langdurige rechtszaken voorkomen. De weg via de rechtbank drijft partijen soms nog verder uit elkaar. Het halen van het eigen gelijk is op dat ogenblik belangrijker dan het vinden van de beste oplossing…

Auteur Alexander – Samen Bemiddelen Foto Shutterstock