Als moeder van twee eigen kinderen, Bloem en Jip, en liefdochter Lenthe, ziet Esther het moederschap — met een chronische aandoening — als een indrukwekkende, mooie en uitdagende reis waar genoeg over te schrijven valt…
Bijna negen jaar geleden werd ik verliefd op jouw papa wat mij van de ene op de andere dag stiefmoeder maakte. Een rol waar ik nooit over nagedacht had, niet eerder mee te maken had in mijn omgeving. Ineens was ik een stiefmoeder, tenminste dat dacht ik omdat ik die naam kreeg.
Maar hoe doet een stiefmoeder en wat hoor je dan te voelen? Je was nog maar klein, een schattig meisje met een poppengezichtje, 2½ jaar oud. Wat de scheiding en de nieuw gevormde gezinnen allemaal voor jou zouden gaan betekenen kon je toen nog niet overzien, net zoals je niet kon overzien dat die vriendelijke mevrouw niet slechts voor een paar weken of maanden in jouw leven zou blijven.
♥
De eerste jaren waren lastig voor mij, dit had niets met jou te maken als persoon maar alles met een rol die ik als vanzelfsprekend en natuurlijk aannam, maar die dit verre van was. Stiefmoeder dat ben je niet, dat wordt je! Meestal niet meteen maar na een tijd … en soms zelfs na een hele lange tijd. Toen ik na een aantal jaren mijn eigen kinderen kreeg, werd dat steeds duidelijker. Bij beide kinderen was daar direct die natuurlijke oerband. De band die vertrouwen, veiligheid en zekerheid gaf. Bij jou en mij ontbrak die band vanaf de allereerste dag. Er was nog niets om op te vertrouwen, geen intuïtie, geen oergevoel en geen onvoorwaardelijkheid. Het ontbreken van dit alles maakte mij jarenlang zoekende, ik dwaalde rond in een wereld van emoties en feiten. Ik was een moeder die in haar rol als stiefmoeder onzeker was, moest groeien en constant te hoge verwachtingen had van zichzelf, van jou én de omgeving.
♥
Vanaf dag één was ik dol op je, kon ook niet anders want je was een plaatje om te zien; jij met je lieve, zachte karakter!
Een klein lief peutermeisje op zoek naar handvatten om te wennen aan de nieuwe situatie die ook voor haar uiterst onzeker en verdrietig was. In plaats van er altijd onvoorwaardelijk voor je te zijn, heb ik vaak gezocht naar dat onvoorwaardelijke gevoel. Het was er niet altijd en ik heb het daar moeilijk mee gehad. Soms was ik zelfs jaloers op andere niet-samengestelde gezinnen; ons leven was zoveel complexer en we stonden ieder keer weer voor nieuwe uitdagingen. Ik heb geleerd om niet te verwachten dat mensen zich positief uitspreken over je rol als stiefmoeder. Deze mindset geeft mij rust en maakt mijn rol natuurlijker.
Inmiddels zijn we heel wat jaren verder en heb ik je echt leren kennen. Toen ik begreep dat ik niet direct een stiefmoeder was toen jij in mijn leven kwam, maar dat eerst moest willen worden, viel er een ballast van mijn schouders. Goed was goed genoeg! Ik ben geen perfecte moeder en dus al helemaal niet een perfecte stiefmoeder. Ik heb geleerd om van je te houden, om je lief te hebben als mijn eigen kinderen, om je als gelijke te behandelen, om je te willen zien opgroeien en wanneer je bij ons bent vooral te kijken naar ons gezin. Ik heb jou van een verlegen peutermeisje zien opgroeien tot een beeldschone tiener. Ik heb gevochten in mijzelf en met mijn gevoelens om te komen tot waar ik nu sta. Het was een hobbelige weg die we hebben bewandeld maar ik ben dankbaar en blij dat niemand een andere afslag heeft genomen tijdens deze reis. Het pad ligt er strakker bij en ik weet zeker dat de stenen die we ervoor hebben gelegd, ons nu verder zullen brengen dan we ruim acht jaar geleden hadden kunnen bedenken.
♥
Lief liefkind van mij, je bent een fantastische dochter voor jouw papa, je bent onmisbaar als grote zus voor mijn twee kinderen en je bent in alles wat je bent en doet mijn lieve liefdochter. Jij hoort bij ons en hoewel ik dat de eerste jaren niet altijd zo heb kunnen voelen, ervaar ook ik nu dat we als gezin nog completer zijn wanneer jij er bent. Ik ben trots op je en ik wandel graag met je verder op het pad dat wij samen hebben weten te leggen. Jou zien opgroeien als puber, als jonge vrouw en wie weet later als moeder.
♥
Ruim acht jaar geleden kwam je in mijn leven, jij maakte van mij een liefmoeder; een complexe en uitdagende rol die ik nu omarm met beide armen. Dat speciale plekje in mijn hart is voor jou. Dat plekje naast die van mijn eigen kinderen … gereserveerd voor altijd!
-X-
Deze hartverwarmende brief werd geschreven door Esther van de populaire blogsite Mama is thuis! – grote dank dat je je verhaal ook met onze lezers wilde delen Esther!
