Waarom wij voorlopig voor birdnesting kiezen

In de afgelopen maanden heb ik geschreven over mijn proces in aanloop naar onze scheiding.

Nu is het bijna zo ver, we hebben gesprekken met de mediator en is er bijna een tweede appartement gehuurd. Nu alleen nog ‘eventjes’ het ouderschapsplan en de rolverdeling binnen het huishouden en we zijn er klaar voor… toch?

In ons ouderschapsplan voegen we een hele sectie toe over onze rolverdeling binnen het huishouden, want we zijn van plan om birdnesting te gaan doen. Alexander heeft er hier op Mies Magazine een korte blog over geschreven, maar in deze blog wil ik uitleggen wat ik als de voor- en nadelen zie en waarom we uiteindelijk tot de conclusie komen dat wij denken dat het in onze situatie kan werken. Het is niet mijn bedoeling om met dit artikel een waardeoordeel te vellen over andere stellen die tot andere conclusies komen.

Óf het ook kan gaan werken in onze situatie en hoe ik mij daarbij voel wil ik de komende maanden onderzoeken en over gaan schrijven. Wordt vervolgd dus…

Wat is het:
Birdnesting is een vorm van scheiden waarbij de kinderen in het ouderlijk huis blijven wonen en het zijn de ouders die om de zoveel dagen van huis verwisselen. Het tweede huis is vaak een appartement waar beide ouders om de beurt wonen (hoewel er ook birdnesting gedaan wordt vanuit het huis van een partner o.i.d.). Het is een redelijk onbekende vorm van co-ouderschap in Nederland. Op het internet lees je er vrij weinig over (behalve op wat fora) en vaak maakt onbekend wat onbemind, vooral bij juridische mensen, omdat het meer rekenwerk met zich meebrengt [zie ook mijn artikel over de financiën – deze volgt de komende weken].

Voor wie kan het werken:

• Het kan alleen werken als je nog samen door één deur kan en erop kan vertrouwen dat de ander zich aan de gemaakte afspraken zal houden.
• Als ouders moet je flexibel kunnen zijn, kunnen switchen tussen het wonen op twee plekken en meer dan anders je eigen plekje op moeten geven. Flexibiliteit is ook nodig omdat je niet alles in één keer goed kunt regelen, maar je wellicht vaker (dan bij een traditionele scheiding) moet overleggen over wie wat doet en betaalt.
• Je moet er tegen kunnen dat je nog steeds in dezelfde huizen woont als de ander (hoewel niet op hetzelfde moment).
• Je moet stevig in je schoenen staan en je niet laten afschrikken door wat anderen zullen zeggen. Niet iedereen denkt dat dit kan werken en sommige mensen zullen het je sterk afraden.

Voordelen:

•  Voor de kinderen verandert het minst, zij blijven op hetzelfde adres wonen en blijven de zekerheid hebben van beide ouders die voor hen zorgen. Het brengt dus rust en stabiliteit.
•  Kinderen worden niet onrustig van het heen en weer verhuizen tussen twee adressen.
• Alles wat betreft de kinderen is op één plek (ze kunnen dus niet hun favoriete kleren laten liggen of de hockeyspullen in de auto van de ander, lees : 10 dingen die kinderen van gescheiden ouders lastig vinden.
•  Je hoeft niet een compleet tweede interieur aan te schaffen (niet voor iedereen relevant natuurlijk, maar wel voor ons).
• Onze kinderen zijn nog erg jong, het is dus ook praktisch redelijk lastig om ze steeds te moeten verhuizen.
• Als overbruggingsperiode kan het heel handig zijn. Hiermee voorkom je dan dat (meestal) de vader zijn kinderen nog maar heel weinig ziet. Het gewone leven kan doorgaan, terwijl de ouders (uit het zicht van de kinderen) een tweede huishouden opbouwen.
• Als alleenstaande ouder kan het soms ook fijn zijn om uit het ouderlijk huis weg te zijn en een nieuwe plek te hebben waar je helemaal tot rust kunt komen op dagen dat je niet voor de kinderen zorgt (en er niet steeds aan herinnerd wordt dat de kinderen er niet zijn).

Nadelen:

• Als ouder moet je jezelf wegcijferen op meerdere vlakken en misschien zelfs het opbouwen van een nieuw leven op bepaalde punten uitstellen.
• Wettelijke regels zijn schaars, dus als je er niet gezamenlijk uit kunt komen qua zorgverdeling en financiën, dan moet je gaan heronderhandelen, maar er zijn geen normen waar je op terug kunt vallen.
• Je blijft afhankelijk van elkaar op veel vlakken (financiën, zorg voor de kinderen, het huishouden, verdeling van spullen). Je zult elkaar veel blijven zien en elkanders zooi tegenkomen in het huis (daar moet je tegen kunnen). Als dit één van de dingen was waar je tegenaan liep in de relatie, dan is dat ook iets wat nu weer terugkomt.
• Er is veel grijs gebied waar je op dat moment samen uit moet komen. Goed blijven communiceren is dus een must, zelfs als je niet samen verder kunt.

Voor ons is het argument van de rust en stabiliteit van de kinderen een heel belangrijk argument geweest om te kiezen voor birdnesting. Onze kinderen zijn erg jong, we zijn nét al verhuisd, we hebben nét een compleet interieur gekocht en de kinderen beginnen nét een klein beetje te aarden op de plek waar we nu zitten. Bovendien denk ik dat we beiden aan het profiel van flexibel en meegaand kunnen voldoen.

Toen ik er de eerste keer over nadacht stond het idee me heel erg tegen. Ik zag gelijk op tegen het idee dat ik om de zoveel dagen mijn koffer zou moeten pakken om weer te verkassen. Toen dacht ik, ja maar als ik het al niet leuk vind om steeds te verhuizen, dan vinden die kinderen dat natuurlijk ook helemaal niks. Het is onze keuze om uit elkaar te gaan, dan wil ik dat de gevolgen daarvan zoveel mogelijk voor mij zijn en niet op de kinderen terecht komen. Daarom kiezen wij nu voor birdnesting.

Ben je ook benieuwd naar hoe birdnesting in z’n werk gaat en hoe het Martine, haar ex-partner en de kinderen bevalt? Blijf dan de komende weken de blogs van Martine volgen in Mies Magazine!