Welke vragen spelen nog door mijn hoofd? Wat zou ik hem, in de zeldzame momenten dat ik hem zie, nog willen vragen?
Langs de ene kant denk ik dat je het verleden beter kan laten rusten. Ik ben heel gelukkig met mijn huidige leventje. En wat voor nut heeft het om te willen weten wat geweest is?
Maar soms wil ik toch alles weten, echt alles!
Heb je ooit echt van me gehouden?
Misschien dacht je dat het liefde was, maar zocht je gewoon iemand om voor je te zorgen zoals je grootmoeder, moeder en zus dat voor mij gedaan hadden? Ik vond dat niet erg hoor, ik moederde graag, maar ik was ook je vrouw en dat begon je te vergeten.
Vond je het echt allemaal zo vanzelfsprekend wat ik voor je deed? Niet alleen de was en de plas en de zorg voor de kinderen. Bij al je beslissingen, en geloof me ze waren niet allemaal zo geniaal, stond ik achter je. Ik steunde je en praatte al je daden goed bij mijn familie, want ik was toch je vrouw, je maatje, je rots in de branding. Ik zeurde nooit, was nooit ondankbaar Terwijl ik zoveel meer verdiende dan af en toe een bloemetje. En dan altijd witte bloemen!! Ik haatte witte bloemen!
Zijn alle verhalen van die andere vrouwen waar?
Als ik hier soms voorzichtig naar polste, werd je boos en verweet je mij dat ik zoiets over jou durfde denken. En jij had zo’n grote overtuigingskracht, het kon gewoon niet waar zijn. Maar toen we uit elkaar gingen kwamen er wel heel veel verhalen via via, naar boven.
Ik wilde in het begin alles weten, alle details. Van jou kwam ik natuurlijk niet veel te weten. Beetje bij beetje kwam ik hier en daar wat meer te weten, je daalde zo in mijn achting. Je voor doen als een gescheiden man en dan de bloemetjes buiten zetten! Wie had ooit gedacht dat je nog eens echt terug vrijgezel zou worden hé! Jij in ieder geval niet want, jij dacht toch echt wel dat ik je nooit of nooit zou verlaten!
Was het voor de spanning? Een vlucht? Was het makkelijker voor jou omdat je me echt meer zag als “moeder”?
Dacht je ooit na over de gevolgen, als onze kinderen het zouden ontdekken?
Was je ooit van plan om het op te biechten aan mij of had je echt je hele verdere leven met dit dubbel leven doorgegaan?
En waar is al ons (mijn!) geld allemaal naartoe gegaan?
Verdomme toch! Je had een gezin, een mooi gezin! Is al het geld echt opgegaan aan gokken en vrouwen?
Je vrouw bedriegen is één ding, en ik geef toe dat ik hier misschien ook heb toe bijgedragen door een beetje een slonsje te worden. Alhoewel dit geen vrijgeleide mag zijn om een avontuurtje te beginnen. Maar je kinderen zouden vóór alles moeten gaan, geld voor de kinderen was er bijna nooit. Cadeautjes, een uitstapje? Ik werkte me suf om de kinderen een min of meer normale jeugd te geven. En al die tijd hield ik je een hand boven het hoofd.
Alles wat je zei slikte ik als zoete koek.
Wil ik je echt nog deze vragen stellen?
Nee, ik denk dat ik het toch maar niet doe. Ze zijn niet bedoeld om een antwoord op te krijgen, ze zijn bedoeld om een les uit te leren. Ik heb mijn lessen geleerd, jij misschien ook. Ik wil mijn verleden achter me laten en een geweldige nieuwe toekomst opbouwen met mijn jongens, mijn nieuwe vriend en zijn dochter.
En ik weet dat ik nooit nog met zulke vragen zal worstelen in mijn toekomst!
Lisa xxx
