Laat ons eerlijk zijn! De media dicteren helaas hoe “het ideaal” eruit hoort te zien.
Of het nu de ideale vrouw (90-60-90), de ideale man (de mijne!), het ideale kind (nooit vuil, nooit huilend, stinkend of zeurend), het perfecte gezin (“oooh, een koningswens! Wat zal je nu blij zijn!”) of de ideale kerst betreft (jaja, perfecte vrouw, met perfecte man en 2 perfecte kinderen onder de perfecte boom!).
[tweet_box design=”default”]De ideale vrouw is echter niet de norm, net zoals dat perfecte gezin of de perfecte kerst ook vaak een illusie zijn.[/tweet_box]
Nu, ik heb gemakkelijk praten: ik vier kerst al 41 jaar op kerstavond (met dank aan mijn Duits-Oostenrijkse ouders) en de 25ste deden we eigenlijk niet zo gek veel – familiefeesten waren er als kind niet bij, gezien onze familie in het buitenland woonde. Of beter: wij woonden in het buitenland, ver weg van de familie, zodat ik ook na de scheiding van de vader van mijn kinderen elk jaar de kinderen op kerstavond bij me heb en hij ze de 25ste mag komen ophalen als zijn familie of die van zijn vrouw een kerstfeestje hebben of hij met hen thuis wil vieren. Samenvattend heb ik het ideale kerstplaatje dus nooit echt moeten missen.
Maar, ik herinner me wel nog goed die ene 25ste december, waarop mijn kinderen met hun papa weg waren en ik gewoon besloten heb om al mijn single-vrienden (en dat waren er toen heel wat), die geen perfecte partner of perfect gezinnetje hebben, uit te nodigen voor een “alternatief kerstdiner” – gewoon onder vrienden. Nadat de afwas gedaan was, doken we met z’n allen de lokale kroeg in en hadden we een fijne avond, gezellig en leuk, zonder veel kerstige poespas.
Ik bedoel maar: de ideale kerst is wat je er zelf van maakt!
Er is helemaal niks mis met een microgolfmaaltijd terwijl je in je uppie geniet van een uitgebreid bad of een leuk boek. Want, géén kerststress kan ook heel erg leuk zijn! En het is perfect O.K. als je een hoop single-vriendinnen uitnodigt voor een “Friends”-marathon met zakken chips en popcorn. Wil je dan toch “iets kerstigs” doen, doe dan eens iets voor anderen en ga in een lokaal ziekenhuis, vluchtelingenopvang, armentehuis of rusthuis langs en doe er wat kerstig vrijwilligerswerk. Wedden dat het je helpt relativeren en je al gauw je idee van de “perfecte kerst” gaat herzien? In onze stad is er trouwens een initiatief waarbij je een minderbedeelde of vluchtelingengezin voor de kerst bij je thuis kan uitnodigen en zijn er initiatieven zat waar je kerst kan vieren met anderen.
Viert “iedereen” die dag al en schiet je alleen over? Geen probleem: in de eindejaarsperiode is er allicht wel een andere dag waarop je de mensen die voor jou belangrijk zijn kan uitnodigen voor een fijn samen-zijn. Dus, als je kinderen er met kerst niet zijn, dan vier je kerst toch gewoon het weekend erop uitgebreid met je kroost? Of, beter nog: vier al lekker fijn voorop! Want, ook daar is niks mis mee! Mijn kinderen zeuren trouwens al sinds oktober en kunnen niet wachten op de kalkoenrollade met druivensaus en pommes duchesses. Ik zou hen geen groter plezier kunnen doen dan kerstmis een week of zelfs 2 eerder te vieren…
Mijn gouden raad voor een fijne kerst is dan ook: stap af van het perfecte plaatje dat je wordt voorgespiegeld en ga creatief om met de feestdagen op het vlak van tijd en beschikbaarheid en probeer eens een alternatieve kerstinvulling! Maak er hoedanook een gezellige tijd van.
Prettige feesten en graag tot volgend jaar…