Ooit had ik een lief die mij van top tot teen beminde. Zo belandde er wel eens een zuigzoen in mijn nek.
Dat leverde me van een sportmaatje het welgemeende advies op mijn lief te vragen zijn zuigzoenen in het vervolg binnen de bikinilijn te zetten anders wist zij tijdens het sporten niet zo goed waar ze moest kijken. We hebben er hartelijk om gelachen! In de sauna ging mijn lief eens aan mijn voeten liggen en kuste deze. Dat zorgde voor allerlei prettige sensaties. Gelukkig waren we alleen in de saunacabine en bleef het, in de saunacabine, bij een liefdevolle kus op mijn voeten.
Ik heb het geluk of de pech dat ik snel blauwe plekken krijg. Op mijn benen heb ik bijna altijd blauwe plekken ter hoogte van mijn dijbeen omdat ik regelmatig te dicht langs de tafel of mijn bureau loop en dan de hoek in mijn vaart meeneem. Ook aan het liefdesspel houd ik wel eens blauwe plekken of andere markeringen 😉 over.
Onlangs knabbelde er iemand aan mijn teen. Het begon zachtjes en liefdevol maar al snel voelde ik vlijmscherpe tandjes die zich in het vlees van mijn teen zetten. AU! Dat doet pijn. NEE! Deze keer is het niet mijn lief die me deze sensaties bezorgt maar het is mijn puppy. Puppy’s hebben een hele sterke kauwbehoefte en mijn puppy kauwt echt op alles. Op zijn kluifje, zijn speeltjes, zijn mand maar ook op de bank, het vloerkleed en ook mijn handen en armen en wanneer ik slippers draag dus ook mijn tenen!
Ik zit vol met blauwe plekken op mijn armen en benen en soms ook in mijn nek
Mijn puppy houdt ook erg van knuffelen. In zijn enthousiasme bijt hij wel eens liefdevol in mijn handen, armen of nek. Tegenwoordig toont mijn lijf dus de markeringen van de liefde van mijn puppy. Ik zit vol met blauwe plekken op mijn armen en benen en soms ook in mijn nek, van de hapjes die mijn puppy neemt en van de krassen van zijn nagels…
Het is een fase waar we even doorheen moeten. Zodra hij zijn tanden heeft gewisseld, zal hij hopelijk minder of helemaal niet meer bijten en kan ik weer zonder blauwe plekken en schrammen door het leven. Tot dat moment verontschuldig ik me bij degene die me met armen met blauwe plekken en schrammen zien met de opmerking: ”Ik heb een puppy en hij vindt me lief!”
