Marieke Lips

Marieke Lips heeft rechten gestuurd aan de Universiteit van Amsterdam. Zij is zich daarbij gaan richten op een minor jeugdrecht. Dit zodat zij naast het juridisch kader rondom kinderen ook kunde op kon doen op het gebied van de ontwikkeling en hechting van kinderen. Vanuit haar studie en aanvullende opleidingen en trainingen is Marieke zich gaan inzetten voor kinderen, hun positie en hun rechten. Marieke is verder bedenker van het functieprofiel Kindbehartiger. De rechtspositie van kinderen en sociaal-emotionele vraagstukken komen binnen deze rol samen. Marieke heeft de rol van de Kindbehartiger met andere professionals de afgelopen jaren verder doorontwikkeld en vervult de rol van de Kindbehartiger ook via haar eigen praktijk KidsInbetween. Marieke is naast Kindbehartiger ook gespecialiseerd in systemisch werk, opgeleid tot bijzondere curator in Jeugdzaken en zelfstandig docent. Verder is zij betrokken geweest bij projecten rondom de positie van kinderen in een scheidingssituatie, heeft zij ervaring in het voeren van politieke lobby, verzorgt zij lezingen en trainingen en schrijft columns. Daarnaast heeft zij het boek ‘Bekrast‘ uitgebracht over de impact van een vechtscheiding op een kind en de zoektocht om het verleden los te laten. Ook heeft zij het kinderboekje ‘de kleine kolibrie laat zijn hart spreken’ geschreven en de gesprekskaarten recht uit mijn hart ontwikkeld. Marieke werkt samen met partijen aan initiatieven ten behoeve van kinderen in een scheidingssituatie en het ouderschap tijdens en na de scheiding. Tenslotte zet zij zich in om vraagstukken binnen de jeugdsector op te lossen in het belang van de stem van kinderen in een scheidingssituatie. Dit onder het motto ‘inspireren, verbinden, versterken‘ alsmede het feit dat de stem van het kind de sleutel is naar de onbezorgde toekomst van het kind.​

1 Comment

  1. J.Aalders
    25 november 2018 @ 05:18

    Mooi geschreven samen, maar helaas zullen de kinderen altijd de dupe blijven hoe goed ouders het ook regelen.
    Maar desondanks moeten wij blijven strijden en de aandacht vragen.
    Om het voor de kinderen beter, gezonder, leefzamer te maken.

    Want kinderen willen zo niet leven.
    En willen deze boodschap even doorgeven.
    Mama is een kei.
    Papa is een kei.
    Het liefste houden wij ze allebeide.
    Maar nog veel te vaak.
    Als ouders gaan scheiden.
    Moeten kinderen hieronder lijden .
    Kinderen die van beide ouders houden.
    Kinderen die zich plots gaan benouwen .
    En zich vragen .
    Waarom mag ik papa niet meer zien?
    Waarom mag ik mama niet meer zien?
    Ligt het aan ons mischien?
    En waar zijn oma en opa gebleven .
    Is dit kinderleed veel gescheiden ouders om het even.
    Zijn wij niet uit liefde geboren.
    Wij voelen ons verloren.
    In de steek gelaten,veraden.
    Kunnen wij er iets aan doen.
    Wij willen zo niet leven.
    En willen deze boodschap even doorgeven.
    Dus dit even aan alle ouders.
    Ondanks jullie (echt)-scheiding.
    Willen wij graag met beide verder kunnen leven.
    Begrijpen jullie dit dan niet?
    Wij leven wat wij leren .
    En willen dat graag verder geven.
    Voor ons zijn en blijven Mama en Papa toch EEN KEI !
    More: https://www.linkedin.com/pulse/nederland-een-land-van-exen-en-kinderen-nog-vaak-de-dupe-jos-aalders/