Vaderdag, dag.

Helaas voor veel kinderen en Vaders ook dit jaar weer geen Vaderdag:

Met Vaderdag in aantocht, maar ook met Moederdag komen er altijd weer veel verdrietige berichten en telefoontjes binnen. Dan schieten ook mij de tranen weleens in de ogen, als kinderen vragen: weet u waar papa/mama woont, of kunt u mij helpen ik heb iets voor vaderdag/moederdag gemaakt maar waar moet ik het heen sturen.

En dan moet ik, ze zelfs veelal teleur stellen dat doet zeer..
Ja mensen, helaas op iedere school, in elk klasje zitten wel een paar kinderen die hun ouder niet meer zien!
Moeder- en Vaderdag word een steeds groter probleem voor deze kinderen.
Het worden er ieder jaar meer.
De meeste kinderen hebben al bij geboorte geen vader met wettelijk gezag. (zie daarvoor ook cijfers CBS).

Lastig probleem
Moederdag/Vaderdag het wordt een steeds groter probleem voor kinderen.
Voor de meeste kinderen van gescheiden ouders, is het al behoorlijk ingewikkeld als er cadeautjes voor Moederdag of Vaderdag worden gemaakt op school.
Op scholen wordt voor Moederdag of Vaderdag altijd ijverig gewerkt aan gedichtjes, tekeningen etc.
Maar wat als de kinderen hun mama/papa niet meer mogen of kunnen zien, vaak door de frustratie van een niet willende ouder.
Kinderen denken daar heel veel over na, en bellen schrijven dan veelal de kinderombudsman hierover.
Of worden gewoon heel boos als hun klasgenootjes wel iets maken voor Moeder/Vaderdag.

Het komt ook geregeld voor dat kinderen geschenkjes voor twee vaders of moeders moeten maken, een absurde situatie want je hebt maar één echte biologische vader en één biologische moeder!
Alleen al om bovenstaande, zou Moederdag/Vaderdag beter afgeschaft kunnen worden.
En er gewoon een ouder/verzorgersdag van gemaakt moeten worden!

Moederdag of Vaderdag

Je bent al gelukkig als je het beleven mag .
Want er zijn er nog zovelen.
Die er alles voor zouden geven.
Om met hun kinderen moeder/vaderdag te kunnen vieren.
Dus ouders die vaak niet beseffen wat zij doen.
En na een (echt)-scheiding.
Ruzie maken om kinderen en poen.
Denk goed na
Dan weet je wat te doen.
Dat is geen
Ruzie maken om kinderen en poen.
Want kinderen hebben wel wat beters te doen.
Zij vroegen niet om het leven.
Dat deden wij
Om ze liefde te geven.
Dus ontneem ze niet hun rechten.
Om ook aan Moeder/Vaderdag te doen.
Ik hoop dat vele ogen.
Die ook zichzelf bedrogen.
Of kinderen hebben voorgelogen
Na het lezen van dit gedicht.
Voor eens en altijd zwicht.
Het is nooit te laat om te leren.
Lees hier dus wat te doen.
Blijf vrienden voor het leven.
Zodat je de kinderen dat mee kan geven.
Zij zullen je dan belonen.
En het zal hun dan niet zo snel overkomen.
Kinderen leven met wat ze zien, beleven en leren.

***

Kinderen zonder Ouder(s)
Sommige kinderen hebben geen ouder(s ) omdat deze dood zijn.
Dan zal het op een dag op reis gaan.
Om toch wat over de ouder(s) op te zoeken, te vinden.
Het zal de fotoboeken uitpluizen.
Het zal langs ooms en tantes en vrienden gaan en vragen.
Vertel eens hoe mijn ouder(s) waren.
Het zal plekjes bezoeken die bij de ouder(s) hoorden.
Dan wil het kijken.
Zoals de ouder(s) hier ook gekeken moeten hebben.
Het kind denkt even dat het voor de ouder(s) moet kijken.
Maar hoe intensief én ervaringrijk dat ook even zal lijken.
Teruggekeerd van de reis.
Zal het tot de conclusie komen.
Dat het zijn ouder(s) nooit echt zal kennen.
De ouder(s) blijven dan een lege ruimte.
Voor sommige kinderen is deze lege ruimte een verdrietwekkende plek.
Anderen kunnen aan de rand ervan gaan staan en die ruimte kalm in zich opnemen
En uiteindelijk kan je het toch een plekje geven.
Maar als je ouders niet dood zijn.
Niet mag zien van de andere ouder.
Dat is eigenlijk nog erger.
Je ouders leven wel.
Maar je ziet ze niet.
Hoe moet het met dat verdriet.
Hoe moet je dat een plaatsje kunnen geven.

J.Aalders