Lief mooi meisje
Kleine chaoot
Rasoptimist
Je neuriet terwijl je kleurt
Soms ontsnapt er een liedje
Je voelt je helemaal thuis
In het leven
Straks
Moet ik je vertellen
Dat je toekomst anders wordt
Dat je vader weggaat
Ik ben bang
Dat je niet meer neuriet
Dat je stopt met zingen
Dat je je niet meer thuis voelt
In het leven.
Hoe ga jij dit vinden
Wat ga je ervan denken
Wat moet je ermee doen
Hoe kan ik je helpen?
Lieve stoere meid
Blijf alsjeblieft chaotisch
En samen zoeken we
Naar een liedje
Om te zingen
Als we kleuren.
15 april 2016 @ 11:25
Heel mooi beschreven. Zo heb ik het destijds ook gevoeld. Ik weet niet of ze bleef neuriën, want ik heb haar (en haar twee zussen) nooit meer gezien. Het is soms onvermijdelijk om te scheiden, maar het is een compleet gestoorde situatie voor een kind. Ik heb het nooit gewild, al wist ik dat het onvermijdelijk was. Lieve dochters en zonen, wat doen wij, als ouders, jullie toch aan ? vraag ik mezelf weleens af …….
15 april 2016 @ 16:21
Johan, bedankt voor je reactie. Ik denk idd hetzelfde. Deze scheiding is ook niet mijn idee, maar ja je kunt moeilijk iemand tegenhouden die weg wil :). Sterkte met het feit dat je je kinderen niet meer ziet. Zal niet makkelijk zijn!