Elke eerste en derde vrijdag van de maand stellen we, in samenwerking met Patrick Timmermans van Vader Visie, een aantal vragen aan gescheiden vaders over het vaderschap na de scheiding.
Hoe ziet jouw vaderschap er nu concreet uit?
Ik heb een dochter van nu inmiddels 14 jaar oud (uit mijn eerste relatie) en een zoontje van 9 jaar oud (uit mijn tweede relatie). Mijn tweede relatie ging stuk omdat ik sinds het derde jaar van mijn dochter uit mijn eerste relatie in een vechtscheiding zat dat losbarstte op rechtszaken m.b.t. omgang met mijn dochtertje, ze werd tegen alles en iedereen opgezet, zo ook tegen mijn vriendin bij wie ik een zoontje heb. Hierdoor ging mijn relatie met mijn vriendin ook stuk omdat zij het ongelukkige gevoel niet meer kon uitstaan dat zij tussen mij en mijn dochter in stond. Zij heeft zelf namelijk ook gescheiden ouders waarbij zij geen contact heeft met haar vader en graag zou willen. Ik heb voor beide kinderen gezamenlijk ouderschap.
Mijn dochter is door de jaren heen flink beschadigd geraakt, zo ook onze vader-dochter relatie. Sinds het laatste vonnis (9 jaar later en 2 jaar geleden) dat in mijn voordeel werd uitgesproken, met tussenkomst van de RvK, is het contact verbeterd ondanks dat ik haar vrij weinig zie tegen de afspraken in. Mijn dochter gaf steeds aan veel huiswerk te hebben en in de weekenden geen tijd te hebben om naar mij toe te komen. Ik heb uiteindelijk besloten haar die vrijheid te geven en hierdoor ook meer rust te creëren bij haar en ook bij mij. Het resulteerde er wel in dat mijn dochtertje zelf contact met mij opnam voor hulp bij enkele schoolvakken en ik kreeg ook tussendoor af en toe een “gegroet” berichtje van haar. Dit deed me goed. Tot de dag van vandaag gaat het mondjesmaat ook steeds beter met het contact.
Met mijn zoontje gaat het heel goed. Zijn moeder en ik hebben toentertijd gezamenlijk een ouderschapsplan opgesteld, zonder dat er rechtszaken of onenigheden aan te pas kwamen. Ik werd altijd betrokken bij alle zaken die over mijn zoontje gingen. Het is nu zelfs zo ver gekomen dat de moeder van mijn zoontje en ik besloten hebben om weer een gezin te worden. Binnenkort gaan we weer samenwonen en ben ik voor mijn zoontje weer fulltime vader. Mijn dochter heeft mij aangegeven dat zij hier vrede mee heeft en eigenlijk nooit een probleem met mijn vriendin had. Zij weet in ieder geval dat ik haar altijd zal steunen, waar ze die steun ook nodig heeft ondanks dat ik haar weinig zie. Niet alleen vanuit mijn hart, maar ik blijf ook voor haar fulltime vader.
Kan je wat meer vertellen over hoe het contact met de moeder van jou kind(eren) is?
Misschien wel beter gezegd de contacten met beide moeders. Het contact met de moeder van mijn dochter was heel slecht. Ik heb namelijk te maken gehad met een narcist. Dat ik mijn dochtertje nu weinig zie was een van de doelen die ze bereikt heeft, wat ze altijd wel geroepen heeft als dreigement omdat ik van haar wilde scheiden. Intussen is het nu 2 jaar stil. Alle contacten, afspraken enzovoorts moet ik met mijn dochter maken, waar ik eigenlijk zwaar op tegen ben. Wij zijn de ouders en horen ouderschap gezamenlijk uit te voeren. De afgelopen twee keren dat ik haar wel sprak ging dit verrassend genoeg vriendelijk aan toe en zou je bijna zeggen dat wij niet jarenlang in een vechtscheiding zaten.
Contact met de moeder van mijn zoontje ging heel goed. Onderlinge afspraken (zonder rechtszaken) werden goed nagekomen en we hadden altijd van te voren goed overleg. Ik werd op de hoogte gehouden van alles m.b.t. mijn zoontje. Een groot voorbeeld van hoe we wel gezamenlijk ouderschap kunnen uitvoeren tijdens een scheiding. Nu 5 jaar later na onze breuk zijn we weer bij elkaar. Mijn enige hoop is dat de moeder van mijn dochtertje niet weer in hetzelfde patroon zal vallen als 10 jaar geleden.
Wat is nu jouw grootste frustratie in het gescheiden ouderschap?
Mijn grootste frustratie is dat ouders die omgang tussen kind en de gescheiden ouder bewust frustreren uit wraak of eigen voldoening, niet met harde sancties worden aangepakt door de rechters. Er wordt weinig aan waarheidsbevinding gedaan. Ik heb jaren moeten vechten om mijn dochter te mogen zien, met alle gevolgen van dien. Een beschadigd kind dat voorheen papa’s kindje werd genoemd is het niet meer. Maar er is ook een beschadigde ouder die openlijk benadeeld of vals beschuldigd wordt, zonder dat er sancties zijn voor de slecht-willende ouder. Ouders die hierdoor machteloos moeten toekijken hoe hun kind door de andere ouder compleet worden ge-brainwashed, terwijl er niks tegen gedaan wordt. Wanneer gaan de rechters hier eindelijk een keer wat aan doen?
Wat is jouw grootste verlangen in het gescheiden vaderschap?
Mijn grootste verlangen hierin is dat mijn dochtertje weer mijn complete vaderschap en opvoeding kan accepteren zoals ze dit deed totdat ze bij mij onterecht werd weggehouden. Ik wens ook dat naarmate zij ouder wordt, ze volledig zal begrijpen wat er zich heeft afgespeeld tussen haar moeder en mij. Ze mag van mij alles weten, maar ik zal haar ook meteen kenbaar maken dat hierdoor haar relatie met haar moeder niet mag verslechteren. Wat er gebeurd is, is gebeurd en dat het alleen tussen haar ouders ging en hopelijk nu helemaal voorbij is. De waarheid mag zeker naar boven komen.
Wat heb jij er zelf aan gedaan, doe je nu, of wil je doen om dat verlangen te realiseren?
Ten eerste heb ik haar vrijgelaten in contact te zoeken en in beslissingen te nemen of zij zin heeft om in onze weekend langs te komen of af te spreken. Ik stel me hierin niet afwachtend op en stuur zelf ook berichtjes zodat ze weet dat ik aan haar denk. Ik help haar met schoolwerk als ze het net te moeilijk vindt worden. Ook over andere onderwerpen laat ik haar vrij in haar mening en geef ik haar punten mee hoe ze bepaalde zaken het best zou kunnen aanpakken. Ik laat haar weten dat ik trots op haar ben en dat ze wel mag weten dat ze een sterk persoon is. Haar prestaties op school zijn uitstekend en ook al loopt het minder in de cijfertjes blijf ik haar steunen. Ik merk wel dat er enig vertrouwen begint te ontstaan, omdat zij een keer uit het niets begon over een beste vriend van haar en dat ze het leuk vond met hem om te gaan.
Voor wat betreft de waarheid achter mijn relatie met haar moeder, dat laat ik voor wat het is. Ik bespreek het niet met haar en zal het ook niet doen. Als het zover is en ze wilt het zelf weten dan mag zij het zelf ondervinden. Ik geef haar ook aan dat haar moeder ook al het geluk verdient. Ze mag weten en dat weet ze ook dat ze in vertrouwen altijd met mij zaken vrij mag bespreken.
Ik wens dat zij hierdoor een vredelievend en gerespecteerde persoon wordt in de samenleving en in haar relaties.
Riaz
Wil jij graag een betere relatie met de vader/moeder van jouw kind(eren)? Of verlang je naar een manier om te leren omgaan met hoe de situatie nu is? In de online training ‘Hoe word je relaxed met je ex’ krijg je in een uur praktische tools aangereikt om anders in de relatie met je ex-partner te leren staan. Kijk hier voor meer informatie >
